Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
groene breinbreker 20
groene breinbreker 20
12 februari 2016

Impact Klimaatakkoord Parijs is meetbaar

De  impact van het Klimaatakkoord in Parijs is meetbaar. Niet de impact van de effecten van CO2-reductie, maar wel of de wereld nu denkt dat de opwarming van de aarde belangrijk is. En te stoppen.

Dat zegt impactdeskundige dr. Karen Maas, wetenschappelijk directeur van het Impact Centre Erasmus, lid van Het Groene Brein.

Maas (1970) haast zich te stellen heel erg blij te zijn met de afspraken die op de Klimaattop in Parijs zijn gemaakt. Ze vindt het ‘fantastisch’ dat de plannen van ‘onderop’ kwamen, uit alle landen, en niet van ‘bovenaf’ aan landen werden opgelegd. Maar ze moet als wetenschapper genuanceerd zijn, zodra het over het meten van impact gaat. Die term wordt veel te vaak veel te makkelijk gebruikt. Daar kan en wil ze als meest gevraagde wetenschapper op impactgebied niet aan meedoen. Maas is aangesloten bij Het Groene Brein, het netwerk van meer dan 80 groene wetenschappers in Nederland.

Groene Breinbreker:  Kun je de impact van het Klimaatakkoord in Parijs meten?

Maas maakt duidelijk wat er wel en niet gemeten kan worden. “Er zijn hele goede afspraken gemaakt om de door landen ingediende plannen om de CO2-uitstoot te beperken te gaan volgen. Dat valt dus redelijk in kaart te brengen. Dat is het meest makkelijke en goed meetbaar. Neemt de CO2-uitstoot toe of neemt deze af?”

“Maar”, zegt ze er meteen bij:  “Je moet niet denken dat je met het vaststellen van een CO2-reductie ook gelijk de impact daarvan meet. De impact gaat over de effecten van die reductie, met name de verdere opwarming van de aarde. Natuurlijk hoop je de klimaatverandering tot een halt te brengen, maar het aantal verminderde eenheden uitstoot van CO2 zegt niet direct iets over het aantal overstromingen op aarde, over droogte en hongersnood, over het aantal heftige stormen, over schade aan gebouwen, wegen en bruggen, over de sneeuwzekerheid van skigebieden, over dijken die zo extreem nat worden dat ze door gaan stromen.

Dat is het lastige van het in kaart brengen van toekomstige impact. Je zou dan verwachtingen moeten formuleren , die gebaseerd zijn op verwachtingen. Je stapelt dus verwachting op verwachting. Dan moet je bijvoorbeeld stellen: Nederland loopt aan het einde van deze eeuw deels onder water. En de impact van de Klimaattop zou dan zijn dat dit toch niet gebeurt, of in mindere mate. Of dat nuttig is, dat vraag ik mij af.  Bewijs het maar eens, er zijn ook nog wat andere factoren die een rol spelen bij veranderingen op deze wereld, naast de uitstoot van CO2.

De echte impact van de Klimaattop in Parijs is veel meer een morele. We geloven weer dat we samen tot een wereldwijde aanpak kunnen komen. Ik had het idee dat dit geloof een beetje weg was. En ook is er een soort van algemeen geaccepteerd uitgangspunt ontstaan: de opwarming van de aarde is schadelijk. Dat vinden alle landen van de hele wereld nu. Dat is de echte impact. Er zijn binnen het instrumentarium van  impactmetingen manieren om die perceptie te meten. Als je dat zou willen, zou je dat kunnen doen. Hoe belangrijk vinden mensen nu dat de opwarming van de aarde wordt gestopt? Hoe groot is het geloof dat we dit samen voor elkaar kunnen krijgen? Daar kun je dan harde cijfers aan koppelen. Die methodieken voor impactmeting zijn beschikbaar en beproefd.

Dat de VN Klimaattop belangrijk is geweest, dat is wel duidelijk. Je ziet ook de verwarring op de effectenbeurzen, de nervositeit. Wat betekenen alle afspraken voor de fossiele industrie, voor het geld van pensioenfondsen, banken, verzekeraars, particulieren? Hoe gaat de omzetting naar fossielvrij uitpakken? Hoe lang gaat dit duren?

Er zijn vele oorzaken voor de enorme fluctuaties op de beurs deze week, maar de lage olieprijs is er zeker een van. Plus het doordringen van het besef dat de olievoorraden eindig zijn, of te duur worden om nog te ontginnen, zoals de voorraden onder de Noordpool. We weten niet waar dat allemaal heen gaat. En dat betekent nogal wat, voor bedrijven als Shell en voor landen die nu voor hun inkomsten grotendeels afhankelijk zijn van de inkomsten uit gas en oliewinning.”

Stel gratis uw eigen vraag!

Dit is aflevering 20 van de serie Groene Breinbrekers. Elke week wordt op de website van P+ een praktijkvraag gesteld aan een van de 80 wetenschappers die aan het netwerk Het Groene Brein zijn verbonden. P+ roept het bedrijfsleven op eigen vragen te mailen. Beantwoording hiervan is gratis. Over een uitvoeriger onderzoek kan altijd gepraat worden. Vraag mailen naar: editor@p-plus.nl