Duurzame trend gesignaleerd. De opkomst van de persoonlijke duurzaamheidszone. Neem nou dat apparaatje dat eruit ziet als een forse USB-stick aan een koordje. Het maakt alleen voor jou de lucht schoon, huisstof, fijnstof, pollen en virussen. Het in Japan handgemaakte apparaatje heet Mamaion, want het is een ionizer.

De maker en zijn assistente kwamen hoogstpersoonlijk naar de beurs We World Efficiency in Parijs. De uitvinder bood het apparaatje voor 40 euro aan, wat een koopje is. Bij AliExpress werd 869,80 dollar gevraagd, voor een oude niet meer leverbare versie.

De kleine ionizer is net groot genoeg voor persoonlijk gebruik, maar de maker beveelt ook aan om het in een wiegje te hangen. Dan houdt een baby die in de stad is geboren toch nog even schone longetjes. “Het is niet gevaarlijk”, bezweert de uitvinder. “De gereinigde lucht uit meeste ionizers kun je ruiken. Ze produceren ozon. Dat doet de Mamaion niet, die alleen actief zuurstof aanmaakt. Het is veilig om te gebruiken, ook voor zwangere moeders die bevattelijk zijn voor verkoudheid, griep en pollen, maar daar geen medicijnen tegen mogen gebruiken.”

Op de beurs is zijn doelgroep de duurzaamheidsmanager die de collega’s een eigen stukje schone lucht wil aanbieden. Dat zou wel eens goedkoper kunnen zijn dan een complete luchtverversingsinstallatie, waarvan het nog de vraag is of deze alle fijnstof filtert. Slechte installaties zorgden  vroeger zelfs voor sick-buildings, gespecialiseerd in het verspreiden van bijvoorbeeld griepvirussen door het hele gebouw. 

Het is niet het eerste voorbeeld van een apparaat dat niet op een hele ruimte is gericht, maar op een enkele gebruiker. Waarom zou je een hele kantoortuin op een bepaalde temperatuur brengen, terwijl uit onderzoek blijkt dat vrouwen het sneller koud hebben dan mannen? Toch is de gemiddelde kantoortemperatuur afgesteld op wat mannen aangenaam werken vinden.

De beroemde duurzaamheidsgoeroe Amory Lovins van het Rocky Mountain Institute in Colorado(VS)  kocht daarop 70 ‘hyperchairs’. Deze stoel heeft aparte verwarming, maar ook ventilatoren, om te koelen. Ze worden aangedreven door batterijen. Lovins: “Je kunt precies instellen op welke temperatuur je je compleet comfortabel voelt. Ons nieuwe gebouw in de Rocky Mountains heeft geen centrale verwarming meer. Iedereen krijgt een afstandsbediening om de stoel om een individuele klimaatcontrole in te stellen.” Het resultaat: een energiebesparing van 5 tot 10 procent. Gebouwen zorgen voor 30 procent van de uitstoot van CO2.

Hoe Lovins de eerste gebruiker werd van deze uitvinding van de Universiteit van California, om precies te zijn Berkely’s Center for the Vuilt Environment? In een interview haalde hij een oude herinnering op. “Meer dan dertig jaar geleden vroeg ik mijn gastvrouw in Tokio: ‘Waarom verwarm je je huis niet?’. Ze antwoordde: “Waarom zou ik? Is mijn huis koud?’ Zo ontstond de vraag waarom we eigenlijk alle kubieke meters van kantoren verwarmen, in plaats van comfort te geven aan de mensen die er werken.”

Lovins past deze gedachte ook toe op een cruiseschip dat in de maak is, het Ecoship. Vaart het in tropische gebieden, dan koelt het matras. Gaat de boot op expeditie naar Antarctica, dan wordt de koeling boven het bed een verwarmingselement.

In een Amerikaans architectuurblad wordt de bouw van het nieuwe Rocky Mountain Institute uitvoering behandeld. Ook de enorme temperatuurverschillen tussen zomer en winter in de bergen. Er volgt dan ook een nuchtere constatering dat de medewerkers zelf ook graag meewerken aan hun persoonlijke duurzaamheidszone. “Ze dragen ’s winters een trui en komen ’s zomers in korte broek naar het werk. Er is hier een heel informele kantoorcultuur, dus dat is geen enkel probleem.”

Website van Mamaion (in het Japans)

Artikel over Rocky Mountain Institute en Hyperchair.