Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
12 februari 2017

Ook Nederlandse regering spant zich in voor leefbaar loon

De Nederlandse regering helpt mee om de lonen in productielanden van textiel te verhogen. Dat stelt Jos Huber,  Senior Policy Officer op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Huber is namens minister Ploumen trekker van de werkgroep ‘leefbaar loon’ van het ‘Convenant Duurzame Kleding en Textiel’ dat vorig jaar in juli door tientallen organisaties werd ondertekend.

Voor de P+ Special over het bereiken van een leefbaar loon in de textielsector beantwoorde Huber enkele vragen.

Kan de Nederlandse overheid andere landen vragen minimumlonen te verhogen om zo de ‘income gap’ tussen het minimum en een leefbaar loon te dichten?

“Ja. Minister Ploumen heeft herhaaldelijk partijen in productielanden opgeroepen stappen naar een leefbaar loon te zetten.  Nederland heeft samen met Duitsland vorig jaar de Asian Living Wage Conference gehouden voor textiel producerende landen.  Overheden en sociale partners van die landen waren aanwezig, evenals internationale merken. Van verschillende landen waren de Minimum Wage Boards aanwezig, die overheden adviseren over de hoogte van het minimumloon. Met deze conferentie heeft de Nederlandse overheid partijen gestimuleerd stappen richting een leefbaar loon te zetten, en daarbij kennis overgedragen aan de overheden over benchmarks voor leefbaar loon.  

Daar blijft het niet bij. Toekomstplannen zijn er ook, vertelde Huber.

“Nederland wil dit jaar een Ronde Tafel organiseren in Bangladesh als vervolg op de Asian Living Wage Conference.  Daar zal zeker over de verhoging van het minimumloon worden gesproken.  In een land als Vietnam bestaan geen onafhankelijke vakbonden, maar is de overheid actief met het verhogen van het wettelijk minimum loon. Daarbij heeft de overheid van Vietnam met belangstelling kennis genomen van de benchmark die met Nederlandse hulp is ontwikkeld.”

Huber gaf ook de rol van vakbonden in dit proces aan, die oneerlijke concurrentie willen voorkomen, door de lonen gelijk te houden in een hele sector. Dat kan door middel van cao-contracten, collectieve arbeidsvoorwaarden die voor iedereen gelijk zijn.

Huber: “Als alternatief of als aanvulling op een hoger minimumloon kunnen vakbonden en werkgeversorganisaties cao-afspraken maken. Nederland bevordert dit in de textielsector onder andere via het Strategisch Partnerschap met Fair Wear Foundation.”

Kan de Nederlandse overheid bedrijven ondersteunen die bereid zijn in hun keten aan een inventarisatie te beginnen om uiteindelijk de medewerkers in de productielocaties een leefbaar loon te bieden?

“Ja,  het ministerie van Buitenlandse Zaken zal bijdragen aan een training voor de bedrijven onder het textielconvenant die hun keten willen onderzoeken ten aanzien van leefbaar loon.  Ook de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) spant zich in en heeft een brochure en trainingen georganiseerd over leefbaar loon in de toeleveringsketen.”

Hoopt u dat de werkgroep ‘leefbaar loon’ van het Duurzame Kleding Convenant tot een praktisch plan van aanpak komt, met een stip aan de horizon in de vorm van een datum?

“Het IMVO textielconvenant heeft als doelstelling het realiseren van minstens een leefbaar loon in 2020. Dat is een grote uitdaging, want goede praktijken zijn er nog nauwelijks.”