Van de aanbieders van transport in de deeleconomie staat Snappcar voor de lastigste opgave: het overgeven van de eigen auto aan een andere berijder. Het Groene Brein onderzoekt voor NWO hoe het statussymbool een transportmiddel van iedereen wordt.

Het grote verschil tussen Snappcar en Blablacar is toch: wie zit er achter het stuur? Bij het van oorsprong Franse Blablacar is dat nog steeds de eigenaar, die anderen uitnodigt om tegen een hele schappelijke vergoeding mee te rijden op lange ritten, van Amsterdam naar Parijs of Berlijn, bijvoorbeeld. Voor Uber gaat hetzelfde op, hier wordt de eigenaar van de auto zelfs taxichauffeur zonder over de vereiste papieren te beschikken. Voor Snappcar is er een extra hindernis te nemen: je verhuurt je eigen auto aan een buurtgenoot zonder zelf mee te gaan tijdens de rit.

Groene Breinbreker: Hoe overwint Snappcar  het eigenaarsdenken?

Pascal Ontijd (1981) van Snappcar werkt mee aan het nationaal onderzoek van NWO en het Groene Brein naar duurzame businessmodellen. Snappcar is een van de bedrijven in de deeleconomie die onderzocht worden: hoe het initiatief van autodelen op te schalen?

Ontijd kent zelf de drempels wel. “Mensen schrikken soms toch nog terug om een auto van de buurman te huren. Het is niet anoniem meer. Stel dat er iets gebeurt, een ongeluk, een spiegel er af. Alles is verzekerd door ons, maar toch. Vervelend. De ‘mindset bezit’ moet nog om.”

Bij het huren van auto’s zoals Greenwheels bestaat deze drempel niet of minder, maar dit business model wordt door wetenschappers eerder ingedeeld in de categorie ‘vernieuwde leaseconstructies’ dan onder de zuivere ‘deeleconomie’.

Ook bij de autobezitter zelf is er nog een drempel. Niet iedereen is bereid de eigen auto af te staan, ook al staat deze stil en staat er een vergoeding voor gebruik tegenover.  Niet iedereen denkt daar zo makkelijk over. De oude is zeker voor oudere generaties een symbool die status geeft. Onder jongeren is de auto heel snel een ‘vervoersmiddel’geworden, dat je niet hoeft te bezitten. Snappcar telt op dit moment  al 20 duizend aanbieders.

Ontijd: “Vooral in de vier grote steden. Daar is ook de vraag het grootste. We hebben nu een aantal van 200 duizend gebruikers, dus een verhouding van 1 op 10.”

Het bestand van aanbieders en gebruikers is niet constant. Ontijd: “Ik zie dat mensen verhuizen, die bijvoorbeeld een keer per week een auto gebruiken om naar de stad te gaan. Als ze daarna in of vlakbij die stad wonen, pakken ze voortaan de fiets.”

Onverwachte effecten zijn er ook. Ontijd: “Mensen die van Snappcar gebruik maken, maken een omslag in denken die verder gaat dan autodelen. Ze stappen ook over op biologisch eten, of dragen alleen nog organisch katoen.”

Hoe dit initiatief op te schalen? Ontijd doet dat door ook actief te worden in andere landen in Noordwest-Europa, zoals Denemarken, Zweden en Duitsland. Ontijd: “We hopen in 2018 op 250 duizend gedeelde auto’s in Europa te staan, met 2 miljoen deelnemers.  Inmiddels werken bij Snappcar 35 mensen.

Heeft u ook een Breinbreker voor een van de wetenschappers van het Groene Brein? Mail ons!

Dit is aflevering 29 van de serie Groene Breinbrekers. Elke week wordt op de website van P+ een praktijkvraag gesteld aan een van de 90 wetenschappers die aan het Groene Brein zijn verbonden. P+ roept het bedrijfsleven op eigen vragen te mailen. Beantwoording hiervan is gratis. Over een uitvoeriger onderzoek kan altijd gepraat worden. Vraag mailen naar: editor@p-plus.nl