Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
Double materiality
Double materiality
28 juni 2021

WBCSD: Hoe vult een bedrijf ‘dubbele materialiteit’ in?

De EU heeft bedrijven opgelegd in hun jaarverslagen te rapporteren volgens ‘dubbele materialiteit’. Maar hoe doe je dat, wanneer Europa zelfs niet eens de huidige materialiteitseisen volgt zoals geadviseerd door de GRI? Om toch tot een zinvolle rapportage te komen, publiceert de World Business Council on Sustainable Development (WBCSD) vandaag het rapport ‘The Reality of Materiality’, in samenwerking met de Erasmus School of Economics en Impact Centre Erasmus. Dr. Jilde Garst licht het waarom van dit rapport toe.

Materialiteit is een maatstaf die bepaalt of een duurzaam doel al dan niet significant is voor een bedrijf. Materialiteit helpt bedrijven om hun risico’s en kansen op het gebied van milieu-, sociale en governance (ESG) kwesties te identificeren. Maar er is te veel verwarring over de uitvoering hiervan, constateerde Garst, na het bestuderen van maar liefst 551 verslagen en 20 interviews onder leden van de WBCSD. “Het is dus geen financiële informatie”, waarschuwt Garst alvast. Het begrip ‘materialiteit’ is evenmin statisch, maar evolueerde van wel financiële informatie naar ESG-criteria richting de SDG’s van de VN. 

Het onderzoek naar de jaarverslagen wijst uit dat 'materialiteit' niet het meest gangbare onderwerp is, ook niet in de boardroom en ook niet bij bedrijven van de omvang waarvoor de nieuwe Europese norm gaat gelden: meer dan 500 medewerkers. Het eindresultaat: “Beslissingen over materialiteit worden niet altijd bewust genomen. Bedrijven volgen wat zij denken dat de gangbare praktijk is of de praktijk van de consultant die ze hebben ingehuurd”, aldus Garst. Ze adviseert bedrijven dan ook om zelf het stappenplan dat de WBCSD adviseert te doorlopen en even geen consultant in te huren.

Nog wat meer achtergrond. “Sinds 2018 moeten grote bedrijven een niet-financiële rapportage publiceren waarin ze ingaan op de milieu en sociale impact van hun bedrijf. Om bedrijven een leidraad te geven in wat relevant is om te publiceren, heeft de EU de term ‘double materiality’ geïntroduceerd.” Daarmee worden niet alleen de risico’s van het klimaat op een bedrijf als ‘materieel’ aangeduid, maar ook andersom: de impact die een bedrijf zelf op het klimaat heeft.

Vanwege deze component van impact participeerde ook het Impact Centre in het onderzoek. Directeur Karen Maas over het rapport van de WBCSD: “Materialiteitsbeoordeling is een belangrijk strategisch hulpmiddel voor bedrijven om beter inzicht te krijgen in de meest relevante onderwerpen om hun negatieve impact te verminderen en hun positieve impact te vergroten. De inzichten die dit rapport oplevert voor het uitvoeren van een goede materialiteitsanalyse zijn een essentiële hulp voor bedrijven.”

Garst vult aan: “Het perspectief van de EU op materialiteit komt echter niet volledig overeen met de praktijk en met de perspectieven van de vrijwillige standaarden, zoals GRI. Daarnaast geven zowel de wetgeving als de standaarden geen duidelijk stappenplan hoe een bedrijf bepaalt welke onderwerpen voor hen materieel zijn of hoe zij om moeten gaan met de uitdagingen van deze inherente complexe keuzes. Een uitdaging is bijvoorbeeld de gedeelde verantwoordelijkheid die bedrijven dragen voor sociale en milieuproblemen.”

Dit rapport geeft een overzicht van de 7 stappen die gezet kunnen worden in materialiteitsanalyses en van de uitdagingen, waaronder het calculeren van de materialiteit. Daarnaast geeft het rapport inzicht in de verschillende manieren hoe bedrijven deze stappen kunnen uitvoeren, hoe te reageren op de uitdagingen en welke problemen niet opgelost zijn. 

Jilde geeft aan dat ook de EU nog niet gereed is met de ‘dubbele materialiteit’. Naar verwachting komen er ook aanwijzingen voor bedrijven die minder dan 500 medewerkers tellen: het mkb. “Zowel kleinere bedrijven als bedrijven buiten de EU moeten ook bepalen welke ESG onderwerpen voor hen het meest materieel zijn voor hun rapportages en hun strategieën. Zelfs als je moet kiezen tussen 17 SDGs, dan vallen daar nog 169 doelstellingen onder en kunnen bedrijven kiezen uit 1400+ verschillende ESG-indicatoren. Een materialiteitsanalyse kan ook deze bedrijven helpen keuzes te maken en verdere inzichten geven in hun milieu en sociale impact.”

Link naar het rapport van de WBCSD