Ook in dit P+ Marktboek staan weer de bijdragen van vijf columnisten, waaronder die van lector Sustainable Finance & Accounting Marleen Janssen Groesbeek. Zij maakt zich boos over de schijn van duurzaamheid die bedrijven hebben gecreëerd. Marleen wil af van mooie praatjes en een harde afspraak: iedereen een eigen CO2-budget. Bedrijven, maar ook personen.

Marleen schrijft: “Wat ik het moeilijkste vind aan de klimaatgesprekken is de morele ondertoon in elk gesprek. Eigenlijk is de boodschap steeds: hou op met een comfortabel leven te leiden en zeg dat ook tegen andere mensen. Maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil niet andere mensen de maat nemen en vertellen hoe zij hun leven inrichten. Als ik kinderen zou hebben, zou ik waarschijnlijk ook een auto hebben. En zou ik die kinderen graag de wereld willen laten zien. Of ze kans geven dat zelf te doen. Dat betekent soms een verre reis maken met een vliegtuig.

En dan zitten wij als consumenten nog een beetje te rommelen in de marge terwijl grote bedrijven gewoon doorgaan met het belazeren van de boel. Een van mijn kenniskringleden die autorijdt, stuurde onlangs een foto die hij gemaakt had bij een Shell-benzinepomp. Daar stond: Rij met Shell V-power, onze beste brandstof, nu voor 1 cent per liter CO2-neutraal. Wat blijkt: Shell compenseert CO2-uitstoot via natuurbeschermingsprojecten in onder andere Peru en Indonesië. Kortom, Shell zorgt ervoor dat autorijden net zo CO2-neutraal is als met de trein gaan. Welke framing-deskundige heeft dit bedacht?

Het wordt tijd dat we ophouden met deze onzin en iedereen – burgers, bedrijven, overheden en andere organisaties – een klimaatbudget gaan geven. We hebben afgesproken dat we in 2030 49 procent minder C02 zullen uitstoten dan in 1990. Die cijfers zijn bekend voor alle sectoren en burgers. Dat budget verdelen wij over alle activiteiten in Nederland – weten de boeren en de bouw ook waar ze aan toe zijn – en gaan we burgers uitdagen om binnen hun budget te blijven. En als het lukt belonen via de belastingen.

De bedrijven en andere grote organisaties gaan we flink beboeten als ze niet binnen hun CO2-budget blijven. Vooral die machtige ondernemingen die ons al meer dan 50 jaar voor de gek houden over het klimaat.”

Ook de andere columnisten in dit P+ Marktboek geven hun visie op systemen en hoe deze te veranderen.

Anneke Sipkens van stichting DOEN zou graag een organisatie zien die in de mode-industrie eenzelfde horzelrol gaat vervullen als Wakker Dier in de voeding.

Marcel Schuttelaar van Schuttelaar en Partners bepleit het bouwen van grote coalities die het voedingssysteem daadwerkelijk verduurzamen.

Karen Maas van het Impact Centre Erasmus, die op 28 november haar inaugurele rede uitsprak als hoogleraar van de Open Universiteit, maakt duidelijk dat normen geen waarden uitdrukken.

Karen Brouwer van Mondiaal FNV roept op vooral door te gaan met het voeren van de sociale dialoog, want ‘genoeg druppers koelen de gloeiende plaat wel af’.

Abonneer op P+ en lees de volledige columns van onze columnisten.