Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
Faircasso Jaime Jorbae Bos
Faircasso Jaime Jorbae Bos
05 november 2016

Faircasso: Stop roulatie van mensen met schulden

Een steeds groter deel van 2 miljoen Nederlanders met schulden rouleert van zorgverzekeraar naar zorgverzekeraar en van energiebedrijf naar energiebedrijf. Jaime Jorbae Bos van Faircasso wil het tij keren door ‘sociaal te incasseren’.

Steeds meer schuldeisers als verzekeraars beseffen dat het niet meer werkt om traditionele incassobureaus en deurwaarders op de enorme groep Nederlanders af te sturen die niet meer in staat zijn om binnen drie jaar hun schulden af te lossen. Dreigementen en zelfs onwettelijke verhogingen van de vordering maken de financiële situatie er alleen maar erger op. Het gevolg is dat er een enorme doorschuifoperatie op gang is gekomen. Mensen met schulden die zijn afgesloten van elektriciteit, zorgen bij een ander energiebedrijf vervolgens ook weer voor problemen. Hetzelfde gebeurt bij zorgverzekeraars, bij woningbouwcorporaties, telecomaanbieders, postorderbedrijven, ga zo maar door.

Jaime Jorbae Bos (1974) zag het gebeuren, toen hij bij een incassobureau werkte. “Het zijn astronomische cijfers”, zegt hij. “Een-derde van alle volwassenen heeft betalingsproblemen.” In het land van incassobureaus is zijn bureau een witte raaf. Maar de gekozen aanpak trekt wel toonaangevende partijen aan die daadwerkelijk aan het probleem van roulatie een einde willen maken, zoals verzekeraar Achmea en energieleverancier Greenchoice. Faircasso telt inmiddels zelfs klanten als Bouwend Nederland (vanwege achterstallige contributie) en de Haagse Hogeschool (studenten met achterstand collegegeld).

Jorba Bos spreekt over ‘sociaal incasseren’. Na een aarzelende start telt zijn bureau inmiddels tien medewerkers en een externe investeerder, een business angel. “We zijn met 0 euro begonnen.”

Dat sommige incassobureaus de situatie er alleen maar erger op maken is dit jaar ook in de ‘Ambitiecoalitie Van Schulden naar Kansen’ duidelijk geworden. De coalitie, opgebouwd vanuit de Delta Lloyd Foundation, manifesteerde zich begin van dit jaar op de Nieuwjaarsreceptie van MVO Nederland. Grote partijen die te maken hebben met grote aantallen schuldenaren presenteerden zich samen met grote incassobureaus en deurwaarders. Een manifest werd ondertekend om tot een begripvolle benadering te komen van de klanten, duidelijke informatie te bieden en een eerlijke behandeling.

Deze groep is deze zomer in twee delen gesplitst, met enerzijds ‘primaire schuldeisers’ zoals zorgverzekeraars, waaronder de innovatief opererende CZ-groep in  Tilburg. P+ portretteerde de manager Manuel van der Hoek nog in het tijdschrift. De incassobureaus komen niet meer op de vergadering van de coalitie, ook al is er nog wel wederzijdse afstemming. Een ingewijde: “Het bleek dat ze vooral meededen om dicht bij grote klanten te kunnen zitten. Niet om hun eigen verdienmodel te wijzigen. In de buitenwereld bestond om deze reden scepsis over de coalitie.”

Jorba Bos van Faircasso was ook een van de ondertekenaars van het manifest en vindt de splitsing terecht. “Omdat er partijen bij zitten die niet naar de uitgangspunten handelen. Ze worden er ook niet op gecontroleerd en er staan geen sancties op. Sommigen wilden in het begin zelfs niet eens ondertekenen. Ik snap dat ze graag in de poule gingen zitten, want er zaten hele mooie opdrachtgevers bij. Maar ze wilden alleen de voordelen, niet de nadelen. Het is alleen jammer dat wij er de dupe van zijn geworden, want wij passen wel alle uitgangspunten in onze praktijk toe.”

Faircasso wil zelfs geen lid zijn van Nederlandse Vereniging van Incassobedrijven. “Uit onderzoek van de NOS is gebleken dat er leden zijn die zich niet hielden aan de regels van de eigen NVI, regels die zogenaamd zwaarder zijn dan de wet op de incassokosten formuleert. Er worden meer kosten doorbelast dan is toegestaan, rentes kloppen niet en er worden administratiekosten in rekening gebracht. Of ze hielden zich niet aan de 14 dagen, [JJB1] waarin de klanten de mogelijkheid moet worden geboden om aan de achterstand te voldoen. Wij zijn dus geen lid, ook al hebben we ook daar last van. We lopen er opdrachten mis omdat potentiele klanten het keurmerk eisen.”

Jorba Bos doet het zelf graag anders. “De communicatie naar de klanten in begrijpelijke taal, geen dreiging. Maar wel vertellen wat uiteindelijk het gevolg is van niet-betalen.”

Nog veel belangrijker: “Wij proberen een passende betalingsregeling te treffen. Het heeft geen enkele zin om van iemand te eisen 1000 euro af te lossen in 3 termijnen, terwijl er per maand maar 3 euro kan worden gemist. Wij gaan dan liever in gesprek om uit te zoeken wat wel kan. We doen huisbezoeken, bellen aan, bouwen vertrouwen op, ook al kost dat tijd en kost het geld. Wat kan iemand in 4, 5, 6 maanden doen om echt uit de zorgen te komen? We gaan zo ver dat we contact leggen met schuldhulpverlening of een budgetmaatje. Opdrachtgevers beginnen te beseffen dat dit voor hun klanten met problematische schulden uiteindelijk de duurzame oplossing is.”

Jorba Bos gaat zo ver dat het contact met debiteuren ook na de aflossing in stand blijft. “Iedere zes maanden bellen we: hoe gaat het nou? Loopt het nog? Dat doen we maximaal drie jaar. Als het goed verloopt, zit onze taken er definitief op. In dat laatste gaan wij heel ver.”

Volgens Faircasso levert de aanpak een beter incassoresultaat op. Er zou een gunfactor zijn bij mensen met schulden. “Hierdoor komt het regelmatig voor dat wij sneller betaald krijgen.”

Andere incassobureau’s zijn door dit alles niet al te dol op Bos. “We willen graag de markt veranderen. Geld verdienen aan iemands schulden vinden wij moreel niet helemaal juist. Maar de sector heeft baat bij het in standhouden van schulden, want daar is het verdienmodel op gebaseerd. Als er morgen geen mensen met schulden zouden zijn, is er ook geen werk voor incassobureau’s meer.”

Heel eerlijk: “Ook mijn boterham wordt belegd door mensen met schulden. Laat ik dan in ieder geval helpen om hun problemen op te lossen.”

Website Faircasso