Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
Michael Hajdasinski-Changing the Game
Michael Hajdasinski-Changing the Game
27 januari 2020

Saltrex geeft afgekeurde scheepsladingen nieuw leven

Waarom zoeken verzekeraars en eigenaren van afgekeurde scheepsladingen niet of nauwelijks naar circulaire oplossingen? Een partij vuil geworden T-shirts van een topmerk heeft toch nog een restwaarde? Michael Hajdasinski (1976) bouwde met Saltrex een digitaal platform om afgekeurde partijen grondstoffen te verhandelen. Maar pas op de cursus Changing the Game begreep de voormalig advocaat handelsrecht waarom hij zo vaak op onbegrip stuit bij de handelaren en verzekeraars.

Michael Hajdasinski (1976) draait als jurist al heel lang mee in de Rotterdamse haven. Hij dacht dat hij alles wel wist over scheepsladingen. “En toch kon ik voor afgekeurde partijen niet altijd een nieuwe bestemming kon vinden. Ik kreeg soms meteen een ‘nee’ te horen. Of juist een hele enthousiaste reactie: ‘Wat goed dat je dit doet!’. Het was een kus des doods, want daarna hoorde ik ook niets meer. Ik snapte dat niet.”

Hajdasinski hoopt dat zijn bedrijf Saltrex een bijdrage levert aan de circulaire economie. Op zijn digitaal platform maakt hij het sinds 2017 voor handelaren en opkopers mogelijk om op afgekeurde partijen grondstoffen te bieden. Het ondernemersidee van de jurist: “Door verkoop werd maar heel beperkt een restwaarde gerealiseerd. Lukte dit niet, dan verdween de partij op de afvalberg. Dat moest anders, transparanter en efficiënter. Het is ook doodzonde, want wat voor een eigenaar onbruikbaar is geworden, kan voor andere partijen nog veel waarde hebben. Of wat voor de ene eigenaar niet meer aan de normen voldoet, doet dat voor een ander vaak nog wel.”

Bij de eerste cursusjaargang van Changing the Game analyseerde Hajdasinski, zijn medecursisten, hoogleraar André Nijhof en ondernemer Lucas Simons de fases van duurzaamheid waarin de grondstoffenhandel en verzekeraars zaten. “We ontdekten toen dat de bedrijven markttechnisch al heel ver zijn in het denken over hergebruik van grondstoffen. Maar de operationele stromen zoals de inkoop van dezelfde onderneming zijn daar nog op geen enkele wijze op ingericht. Val ons niet lastig, hoor ik veel. Ze krijgen hun schade toch wel uitgekeerd van de verzekeraar. Deze heeft een percentage verlies ingecalculeerd in de premie. Ook daar is dus geen directe aandrang om iets aan de situatie te veranderen. Terwijl het bij grote spelers toch om enorme hoeveelheden grondstoffen en eindproducten kan gaan. Beschimmelde cacaobonen, koffie, staal, olievetten, T-shirts, kasten, verpakt voedsel en ga zo maar door. Op het totaal aan omzet is een afgekeurde partij voor zo’n wereldwijze handelaar of fabrikant maar een kleine hoeveelheid. En de verzekering vergoedt.”

Zowel goedereneigenaren als verzekeraars hebben nu te weinig financiële prikkels om de zaken te veranderen. Hajdasinski: “Als er gedurende een jaar een probleem optreedt wordt dat immers bij de verzekeraar neergelegd. De oplossing is: betaal mij alles terug en vernietig mijn partij zodat deze niet meer op de markt komt. Dat bedrag, de waarde van de te vernietigen goederen, wordt echter nooit meegenomen in de begroting van de onderneming. Je zou de premie of de schade ook moeten optellen bij de circulaire waarde. Dan is het ineens een heel groot bedrag. Verzekeraars rekenen naar de hele industrie: wat is de schadestatistiek van alle sportschoenfabrikanten bij elkaar? Dat gaat om honderden miljoenen euro’s. De restwaarde van afgekeurde partijen wordt in die statistieken niet opgenomen. Verzekeraars en verzekerden hebben een blinde vlek voor circulariteit. Dit inzicht is door de cursus ontstaan. Nu kan ik in gesprekken met deze mensen benoemen wat hun eigen probleem is. Maar ook de oplossing” 

Wat Hajdasinski nu ook doet: “De mensen in de organisaties die wèl oog hebben voor circulariteit benaderen en uitnodigen om in een groep gelijkgestemden over oplossingen na te gaan denken. En eerst pilotprojecten te draaien, waar ook verzekeraars aan meedoen. Laten zien hoe het kan.”

Bijzonder is dat Hajdasinski zijn medecursisten nog steeds ontmoet. Er zijn binnen een half jaar al twee ontmoetingen geweest. “Er zat zo’n vibe in die groep… Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Samen in vertrouwen met elkaar doordenken, sparren, helpen. Wat een energie!”

En wat is er uiteindelijk met die T-shirts gebeurd?

“Het bekende merk wilde hoe dan ook voorkomen dat de shirts met hun merknaam ergens in Oost-Europa op de markt terecht zouden komen. Daar heb ik een instantie tussen geschoven die garandeerde dat de partij vervezeld zou worden. Er zijn toen nieuwe producten van die katoen gemaakt.” 

Hajdasinski ontwikkelt nu dan ook een nieuw platform dat moet voorkomen dat eindproducten met schade verbrand moeten worden vanwege het logo erop. 

Cursusdata dit jaar (slechts 25 deelnemers)

Wanneer is Changing the Game in 2020 gepland?

Op donderdag 17 en vrijdag 18 september

Op donderdag 15 en vrijdag 16 oktober

Afsluitende dag op vrijdag 6 november

Aanmelding Changing the Game 2020

Link naar brochure Changing the Game 2020