Een goed voorbeeld geeft de controle op chemische stoffen die in zepen en wasmiddelen zitten: capillair-actieve stoffen, oftewel 'surfactants'. In de SC Johnson Greenlist worden voor de verschillende stoffen vier criteria gesteld. De eerste is de vraag in hoeverre het ingrediënt giftig is wanneer het in water terecht komt. De tweede gaat in op de vraag hoe makkelijk het biologisch afbreekbaar is. De derde is een hele interessante, want moet antwoord geven op de vraag of het ingrediënt voorkomt op de lijst van gevaarlijke chemische stoffen van de Europese Unie: de 'Dangerous Substances Directive'. De vierde vraag gaat in op de mogelijkheid dat de stof giftig is voor mensen, en hoe snel de werking van dit gif is. Elk ingrediënt krijgt vervolgens een score op de schaal van 0 tot 3. Krijgt een stof een 3, dan betekent dat 'uitstekend', 2 is 'beter', 1 is 'acceptabel' en 0 staat voor 'beperkt gebruik'. De scores worden vervolgens opgeteld, zodat het management een idee krijgt of er een kritisch bestanddeel in het productieproces is opgenomen. Vervolgens komt er nog een andere set van criteria overheen, zoals de vraag of een giftig bestanddeel kanker zou kunnen veroorzaken, of van invloed zou kunnen zijn op de hormoonspiegel of voortplanting. Stel dat de eerste optelsom op 2 zou zijn uitgekomen. Dat gemiddelde gaat met een volle punt omlaag wanneer er in de tweede set van criteria gescoord wordt. Komt een ingrediënt op deze wijze uit op het cijfer 0, dat wordt dit aangemerkt als 'beperkt te gebruiken'. Alleen bij goedkeuring door het topmanagement kan het alsnog verwerkt worden. Dit laatste roept ongetwijfeld vraagtekens op, zeker bij diegenen die ooit begonnen na te denken over de 'ecologische voetstap'. Nu weet je eindelijk waar je mee bezig bent, maar bied je jezelf alsnog een opening om kankerverwekkende stoffen te gebruiken. Het geheel riekt zelfs naar wat Amerikanen zelf 'greenwashing' noemen: jezelf milieuvriendelijker voordoen dan je in werkelijkheid bent. Desalniettemin: de aanpak op zich is een stapje vooruit en daarom een reden voor de World Business Council for Sustainable Development om het systeem deze week op de eigen website (onder voorbehoud) te presenteren. Om de verwarring niet verder te vergroten: SC Johnson is niet dezelfde firma als Johnson & Johnson, bekend van producten voor babyverzorging.