Wouter van Dieren wil Restgrondstoffencentrum
Een centrum dat exact in kaart brengt welke grondstoffen er op deze aarde nog resteren en deze gaat beheren: een Resources Research & Action Centre. Dat stelde een commissie voor met daarin Wouter van Dieren, ter afsluiting van de Resource Wende conferentie afgelopen week in Amsterdam.
Het was een conferentie die zowel futuristisch als praktisch was. Kritisch ook op de voorgang van besprekingen over de circulaire economie, gelijktijdig in Finland; het World Circular Economy Forum (2023).
Hier namen maar liefst 6000 mensen uit de hele wereld aan deel, waaronder ook een Nederlandse delegatie, die live vanuit Helsinki verslag uitbracht. Toch klonk in Amsterdam, goed voor meer dan 100 deelnemers: “Alles wat daar wordt gezegd, is al eens eerder gezegd. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Het is praten in cirkels over de circulaire economie.” Aldus het forumlid Simon Michaux, een Australische hoogleraar die nota bene in Finland zelf onderzoek doet naar geologie en de bottlenecks voor een groene transitie. De voortgang daarvan moet hem erg kwaad hebben gemaakt, want hij droeg een provocerende zwarte trui met daarop een doodshoofd.
Een van de meest vergaande voorstellen gehoord in Amsterdam was het idee om naar analogie van natuurlijke gebieden als rivieren ook grondstoffen een legale status te geven. Dit zou betekenen dat een commissie namens de laatste voorraden beslist voor welke doelen deze kunnen worden aangewend, op dusdanige wijze dat de grondstoffen na gebruik weer herbruikt kunnen worden. Het zou de enige manier kunnen zijn om uitputting van de aarde te voorkomen. “Onze huidige systemen zijn niet geschikt om de toekomst in te gaan. Helaas zijn de tekorten aan grondstoffen nu nog niet groot genoeg om in actie te komen.”
Tegelijkertijd bracht de conferentie, onder olijke en zeer deskundige leiding van Harm Edens, heel praktische voorstellen naar voren. Van Dieren zelf, even dwarsig als vanouds, besteeg het podium om daar een lofrede op zijn oude Volvo V70 diesel af te steken. “Ik heb nu 800.000 kilometer op te teller staan en hij rijdt nog steeds, ook al mag ik er Amsterdam niet meer mee in. Er zijn geen nieuwe grondstoffen voor een nieuwe auto voor nodig. Ga naar afgelegen plekken in Afrika en je zult er nog veel oudere Volvo diesels vinden. Ze zijn ijzersterk en zo simpel van constructie dat ze eenvoudig te repareren zijn. Die van mij kan ook nog rustig 30 tot 40 jaar door.”
Om zijn betoog kracht bij te zetten riep Van Dieren een uitvinder op het podium, die een plaatje van een gecompliceerd ogende laboratoriumopstelling toonde. “Toegepast op de huidige dieselmotoren is een emissiereductie van 30 tot 40 procent te bereiken. Met zo’n 50 tot 60 miljoen dieselwagens op deze aarde kan deze toepassing wereldwijd voor miljarden kilo’s aan CO2 besparen.”
Een heel erg jonge ‘klimaatdenker’, Ruben Janka (volgens zijn LinkedIn-account 14 jaar) presenteerde aan het slot van de conferentie tal van innovaties die zijn generatie kan gaan oppakken. IJzerpoeder als CO2-vrije brandstof, elektrolysers zonder zeldzame metalen, nano silicium voor batterijen en 'hydrogen powder', waren enkele voorbeelden die hij noemde. Janka, net als Aniek Moonen en Diewertje Wallaart lid van de JMB (Youth Climate Movement) kreeg enthousiaste reacties op zijn betoog.
Nog een mooie quote van Van Dieren, de ongekroonde dinosaurus van de milieubeweging: “Dit zijn het soort oplossingen die we zoeken, na 50 jaar van briljant slecht nieuws.”
Het was een conferentie die zowel futuristisch als praktisch was. Kritisch ook op de voorgang van besprekingen over de circulaire economie, gelijktijdig in Finland; het World Circular Economy Forum (2023).
Hier namen maar liefst 6000 mensen uit de hele wereld aan deel, waaronder ook een Nederlandse delegatie, die live vanuit Helsinki verslag uitbracht. Toch klonk in Amsterdam, goed voor meer dan 100 deelnemers: “Alles wat daar wordt gezegd, is al eens eerder gezegd. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Het is praten in cirkels over de circulaire economie.” Aldus het forumlid Simon Michaux, een Australische hoogleraar die nota bene in Finland zelf onderzoek doet naar geologie en de bottlenecks voor een groene transitie. De voortgang daarvan moet hem erg kwaad hebben gemaakt, want hij droeg een provocerende zwarte trui met daarop een doodshoofd.
Een van de meest vergaande voorstellen gehoord in Amsterdam was het idee om naar analogie van natuurlijke gebieden als rivieren ook grondstoffen een legale status te geven. Dit zou betekenen dat een commissie namens de laatste voorraden beslist voor welke doelen deze kunnen worden aangewend, op dusdanige wijze dat de grondstoffen na gebruik weer herbruikt kunnen worden. Het zou de enige manier kunnen zijn om uitputting van de aarde te voorkomen. “Onze huidige systemen zijn niet geschikt om de toekomst in te gaan. Helaas zijn de tekorten aan grondstoffen nu nog niet groot genoeg om in actie te komen.”
Tegelijkertijd bracht de conferentie, onder olijke en zeer deskundige leiding van Harm Edens, heel praktische voorstellen naar voren. Van Dieren zelf, even dwarsig als vanouds, besteeg het podium om daar een lofrede op zijn oude Volvo V70 diesel af te steken. “Ik heb nu 800.000 kilometer op te teller staan en hij rijdt nog steeds, ook al mag ik er Amsterdam niet meer mee in. Er zijn geen nieuwe grondstoffen voor een nieuwe auto voor nodig. Ga naar afgelegen plekken in Afrika en je zult er nog veel oudere Volvo diesels vinden. Ze zijn ijzersterk en zo simpel van constructie dat ze eenvoudig te repareren zijn. Die van mij kan ook nog rustig 30 tot 40 jaar door.”
Om zijn betoog kracht bij te zetten riep Van Dieren een uitvinder op het podium, die een plaatje van een gecompliceerd ogende laboratoriumopstelling toonde. “Toegepast op de huidige dieselmotoren is een emissiereductie van 30 tot 40 procent te bereiken. Met zo’n 50 tot 60 miljoen dieselwagens op deze aarde kan deze toepassing wereldwijd voor miljarden kilo’s aan CO2 besparen.”
Een heel erg jonge ‘klimaatdenker’, Ruben Janka (volgens zijn LinkedIn-account 14 jaar) presenteerde aan het slot van de conferentie tal van innovaties die zijn generatie kan gaan oppakken. IJzerpoeder als CO2-vrije brandstof, elektrolysers zonder zeldzame metalen, nano silicium voor batterijen en 'hydrogen powder', waren enkele voorbeelden die hij noemde. Janka, net als Aniek Moonen en Diewertje Wallaart lid van de JMB (Youth Climate Movement) kreeg enthousiaste reacties op zijn betoog.
Nog een mooie quote van Van Dieren, de ongekroonde dinosaurus van de milieubeweging: “Dit zijn het soort oplossingen die we zoeken, na 50 jaar van briljant slecht nieuws.”