Hoogleraar Boris Groysberg noemt het resultaat van zijn onderzoek schokkend. Het staat immers haaks op het idee dat het gunstiger is om toptalenten van buiten het bedrijf te rekruteren, dan langdurig te investeren in het opleiden en begeleiden van 'eigen kweek'. Groysberg signaleert dat de performance van de veelbelovende company Idol bij de nieuwe opdrachtgever snel inzakt, maar zelfs ook het resultaat van de groep die hij of zij aanvoert. De meeste sterbestuurders blijven dan ook niet al te lang bij de nieuwe opdrachtgever, ondanks de astronomische salarissen die worden betaald. De misrekening die wordt gemaakt is dat de sterren in een nieuwe omgeving eerder behaalde successen eenvoudigweg kunnen herhalen. Vergeten wordt dat individuele kwaliteiten gevoed worden door bedrijfsspecifieke omstandigheden en culturen. Wanneer de ster het oude nest omruilt voor een nieuwe uitdaging, kapt hij zichzelf daarmee ook los van de bronnen die hem tot het succes konden brengen. Hierdoor zal hij pas weer kunnen stralen, wanneer hij geleerd heeft hoe de nieuwe werkorganisatie werkt. Dat kan echter jaren duren. Het is daarom veel goedkoper om eigen jong talent naar de top te begeleiden, omdat dit op weg naar boven het bedrijf juist heel erg goed heeft leren kennen. Interessant? Ongenuanceerde nonsens? Het is mogelijk deze zomer met Groysberg van gedachten te wisselen. De assistant-hoogleraar in het gedrag van organisaties is een van de sprekers op een workshop van 27 juni tot 2 juli aan de Harvard Business Campus in Boston. Deelname is niet goedkoop: aan de inschrijving hangt een prijskaartje van 7.300 dollar. Dus alleen voor sterren die echt sterren beloven te worden. Een los nummer van de Harvard Business Review is goedkoper.