Dat belooft wat, als de eerste testen (over zalm, jassen en wasmiddel) net zo spectaculair worden als het onderzoek naar radioactieve paddenstoelen. (Het laatste is een erfenisje van de 'Reaktorkatastrophe' van Tsernobyl, nu 18 jaar geleden. Het zal in totaal dertig jaar duren voordat de kracht van deze stof met de helft verminderd is). De impact van de MVO-criteria kan enorm zijn: het blad van Stiftung Warentest heeft bij onze oosterburen de status van een huishoudbijbel. Test kent een oplage van 650.000 exemplaren per maand. De aankondiging deze zomer wekte zelfs de aandacht van de Financial Times. Holger Brackemann, de research-coördinator van Stiftung Warentest, zei tegen deze krant: "Afhankelijk van je gezichtspunt heeft ons initiatief zowel angst als hoop veroorzaakt." De Duitsers lopen niet voorop. Tien andere Europese consumentenorganisaties gingen hen voor, waaronder ook de Nederlandse Consumentenbond. Toch lijkt het pas serieus te worden nu ook de Duitsers met al hun grondigheid zijn gestart. Op de website komen hun campagnes sowieso veel ernstiger over. Neem nu de kwestie loden waterleidingen, die ook nog in Nederland speelt -in Groningen met name. Voor zuigelingen is het drinken van water uit deze pijpen gevaarlijk; het kan hersenbeschadigingen veroorzaken. De overheid heeft er er daarom voor gezorgd dat de toevoerleidingen vervangen zijn. Dat is nog niet het geval in alle oude huizen. Tot het einde van deze maand is er daarom nog een subsidiemaatregel van kracht. Je leest er echter niet over. De Duitse Stiftung Warentest daarentegen maakt er een campagne van. Op basis van niet minder dan 23.700 steekproeven in tien jaar constateert de organisatie dat in gebieden rondom Bremen en Hamburg 5 tot 10 procent van de genomen monsters de wettelijk toegestane norm overschrijdt. Deze gebieden zijn dan ook fel rood. gekleurd. Je zou er bijna geen kind meer durven te verwekken.