Van Riet werkt al 25 jaar op de onderzoeksafdeling van Nuon. "En goed beschouwd, is de energie-ellende tegenwoordig nog net zo groot als toen ik begon, hoewel we natuurlijk niet hebben stilgezeten." Van Riet is themamanager bij het onlangs geopende onderzoeksinstituut Wetsus in Leeuwarden. Op het openingscongres was hij moderator op het onderwerp 'energieproductie uit (afval)water'. Oplossing van het energieprobleem is te vinden in een combinatie van technieken, meent hij. Doelend op onder meer de biobrandstofcel, tijdelijke opslag van windenergie in waterstof, omgekeerde osmose en omgekeerde elektrodialyse. Dit laatste staat ook bekend als 'Blue Energy' en is gebaseerd op het principe dat er een spanningsverschil (80 millivolt) ontstaat op een scheidingsmembraan tussen zout en zoet water. Door meerdere cellen achter elkaar te plaatsen, ontstaat hogere spanning. "Als dit lukt, dan hebben we iets moois in handen", zegt Van Riet. In Nederland is theoretische opwekkingscapaciteit van Blue Energy 3300 Mw, vergelijkbaar met de opbrengst van vijf à zes energiecentrales. "Dat gaat natuurlijk nooit helemaal lukken, maar met een derde heb je het al leuk voor elkaar." De kans dat er een proef op schaal bij de Afsluitdijk komt met omgekeerde elektrodialyse schat Van Riet in op veertig tot vijftig procent. Twee problemen vragen dan nog om een oplossing: de productie van een goedkoop membraam en een oplossing voor biofouling (verontreiniging van het oppervlak van het membraam). Nederland loopt ver voorop in de wereld bij dit soort energievraagstukken. "De rest denkt in olie en kernenergie; wij in water." Bij de Kema loopt, in samenwerking met folieleverancier Velsen Flexoplast en aannemer VolkerWessels, een laboratoriumproef naar Blue Energy, zo staat in het nieuwste nummer van het Technisch Weekblad.