De redactie heeft blijkbaar geen weet van het feit dat bij de delving van de steeds kleinere wereldvoorraad uranium steeds meer fossiele brandstoffen nodig zijn. Om over de maatschappelijke weerstand van Amsterdammers tegen een kerncentrale in hun achtertuin maar te zwijgen. BP is in de haven van Amsterdam gestart met de bouw van een windpark, genoeg voor negen megawatt. Deze capaciteit kan 5000 huishoudens van stroom voorzien en draagt bij aan een vermindering van 5000 ton aan het broeistofgas kooldioxyde (CO2). Dit jaar begint de leverantie aan het stroomnet. Het parkje telt slechts drie turbines, maar het zijn dan wel de nieuwste en grootste van Nederland. De leverancier is het Deense bedrijf Vestas, de wereldmarktleider. Elsevier op de webpagina wetenschap: "BP laat het publiek natuurlijk graag weten dat het de turbines gaat plaatsen. Windenergie staat in Nederland namelijk bekend als groen en milieuvriendelijk. De bouw van de molens zou goed zijn voor het milieu. Maar een windmolen staat een deel van het jaar stil, draait het grootste deel van het jaar op ongeveer halve kracht en draait maar korte tijd voluit. Door de opkomst van windenergie neemt de kans op een stroomtekort zelfs toe. Maar volgens internationale afspraken moet in 2010 9 procent van het Nederlandse elektriciteitsverbruik duurzaam zijn. Daarom subsidieert de overheid windmolens. En daarom zijn windmolens economische rendabel. Zonder subsidies zou BP waarschijnlijk geen windmolens bouwen." De reactie van Eric Bakker, bij BP wereldwijd verantwoordelijk voor windenergie: "Het is zelfs nooit in ons hoofd opgekomen om in Amsterdam een kerncentrale te gaan bouwen. Energie-efficiency, maar ook duurzame energievormen als wind en zon zorgden ervoor dat BP binnen enkele jaren de CO2-uitstoot met 10 procent heeft gereduceerd, een doelstelling die eigenlijk voor 2010 gold. Een positieve cash flow is het gevolg. De drie gloednieuwe turbines in Amsterdam moeten dan ook als een test worden gezien. We willen er nog veel meer." P+ Webtip: Elsevier over BP