Oosterwijk spreekt niet als directeur maar vanuit persoonlijke betrokkenheid met de natuur. Volgens hem is het nog niet te laat de ecologisch desastreuze pijplijn te stoppen. Daarom benadert hij deze weken zijn hele netwerk, van het Wereldnatuurfonds tot aan de minister van LNV en Ouwehands Dierenpark, waar enkele sneeuwluipaarden verblijven. Het project ligt de laatste tijd onder het vergrootglas bij zowel natuurbeschermingsorganisaties als kapitaalverstrekkers. In tegenstelling tot de meeste Russische projecten moet Transneft, staatsmonopolist in pijpleidingen, zelf voor financiering zorgen. Het gevolg was dat de pijplijn niet bij de Chinese grens ophield maar onder financiële druk van Japan naar Vladivostok werd doorgetrokken. Die stad ligt op slechts 275 mijl van Japanse havens. En daar beginnen de problemen. Vladivostok wordt ruim een half jaar bestuurd door Nikolaev, een 30-jarige kompaan van gouverneur Sergei Darkin. Darkin en president Poetin hebben ijzige betrekkingen, waarschijnlijk omdat de eerste sterke banden met de regionale maffia heeft. Toen Darkin merkte dat hij geen graantje in de haven van Nakhodka kon meepikken, verbood hij de pijplijn ter plekke en liet hij grote stukken grond van de Amur baai opkopen. De unanieme kritiek op de nieuwe locatie werd vervolgens door Nikolaev in vage ambtsstukken gesmoord. Ondertussen is de Japanese Bank for International Cooperation (JBIC) in een spagaat terechtgekomen. De JBIC, verantwoordelijk voor 80 procent van de leningen, ziet enerzijds het enorme belang van olie-importen naar Japan. Anderzijds krijgt het nu kritiek van internationale milieubeweging die de zo waardevolle Amur baai met zijn soortenrijkdom wil bewaren. P+ Webtip: New York Times