Ontstaan als reactie op een vestiging van McDonald's in hartje Rome, zet deze beweging zich in voor eten als cultuurgoed. Daarom juicht Slow Food smaakverschillen toe en zet het zich ook in voor ambachtelijke voedselproductie, duurzame visserij en kleinschalige boerenbedrijven. Vooral bijna vergeten gerechten of met uitsterven bedreigde producten krijgen alle aandacht. En niet alleen in Italië, moederland van de beweging. Ook in ons land geeft Slow Food aandacht aan traditionele streekgebonden producten. Door marktgeweld, hygiënische maatregelen of beide houden sommigen nauwelijks het hoofd boven water. Zelfkazers zijn daar een treffend voorbeeld van. In lichte sneeuw vorige week zondag stonden ze zelfs tot op de uitvalsweg naar het Baarnse bomencentrum, de bezoekers aan de jaarlijkse boerenkaasproeverij van Slow Food. Een decennium geleden was zoiets onvoorstelbaar. Daarom had Slow Food - naast anderen - mensen als Hanneke Kuppens en kaasmaker Van Heemskerk uitgenodigd. De eerste vervaardigt al jaren de 'Machedoux'. Dit is een zachte, rauwmelkse witschimmel geitenkaas uit Groningen die tot diep in Frankrijk bewondering oogst. Marga legt zich op Goudse boeren oplegkaas toe. Eens was dit, net als Leidse komijnenkaas van onder meer Van Schie, de trots der natie. "Door de macht van de handel zijn slechts enkele zelfkazers overgebleven", vertelde van der Poel. Jammer was alleen dat de smaakexplosie van unieke kazen niet tussentijds werd geneutraliseerd door wat bleekselderij. Gelukkig maakten ambachtelijk gebrouwen pilseners - zoals de Haarlemse 'Adriaan' of het Uithoornse schansbier - veel goed. P+ Webtip: Slow Food Nederland