De P+ website had het vorig jaar al goed voorspeld: zodra de overheid andere stoffen naast mest in een vergistingsinstallatie toestaat, kan deze vorm van duurzame energieopwekking een hoge vlucht nemen. Dat lijkt nu te gebeuren. Ruwweg vallen de initiatieven in twee groepen uiteen: opwekking van biogas in relatief kleine installaties op eigen erf (zoals in Duitsland) of in groter, coöperatief verband (als in Denemarken). In Aalten in de Achterhoek heeft men voor die laatste mogelijkheid gekozen. De plannen behelzen drie installaties van 4 MWe elk. In totaal zullen die jaarlijks 150.000 ton mest en landbouwgewassen verwerken tot negentig miljoen kilowattuur groene stroom. Per installatie is een investering van circa acht miljoen euro gemoeid. Tijdens de oprichtingsbijeenkomst presenteerde Wageningen UR ook de onderzoeksresultaten naar het digestaat, de vaste stof die na vergisting overblijft. "De organische stof in het digestaat blijkt stabieler dan in normaal vergiste mest. Dat komt ten goede aan de bodemvruchtbaarheid", aldus De Veth. "Zelfs indien de prijzen voor mestverwerking aan de hoge kant liggen", verduidelijkt hij, "kan co-vergisting uit. Het digestaat kan uitstekend dienen als kunstmestvervanger in de akkerbouw. En dan hebben we het wel over enorme hoeveelheden..." Langzaam lijkt ook de politiek de voordelen van co-vergisting in te zien. Voor Pieter van Geel, staatssecretaris van Milieu, diende de dag in ieder geval als 'eye opener'. "Hij schrok van het grote verschil met Duitsland", zo herinnert De Veth zich. "Dat geeft via het 'Erneuerbare Einspeisegesetz' een veel hogere subsidie op biogas. Bovendien heeft die regeling niet onze magere tien- maar een twintigjarige looptijd." Het mestverhaal ligt in Europese context vooralsnog veel moeilijker, zo gaf hij toe. P+ Webtip: Energie uit mest