De richting van de Let Piebalgs is niet onomstreden. Milieu-organisaties kiezen er liever voor CO2-emissies zo veel mogelijk terug te dringen. Maar ook dat neemt Piebalgs in zijn researchprogramma op. Vooral bij kolengestookte energiecentrales kan grote winst worden geboekt, maakte hij bekend. De CO2 kan door chemische filters met 'amines' worden geperst, waardoor het broeikasgas kan worden afgevangen. Ook deze techniek is beproefd, bij het opschonen van aardgas. Julio Friedmann, een voormalighe geoloog van de oliemaatschappij ExxonMobil, stelt dat het procédé kan worden opgeschaald, totdat zelfs alle CO2 uit fossiele brandstoffen worden gehaald. Voordat het zo ver is, moet de Europese Unie vele miljoenen tonnen broeikasgas kwijt. De Europese Commissie en energiemaatschappijen denken er daarom over het broeikasgas op te slaan in bijna lege aardgas- en olievelden. Dat heeft een bijkomend voordeel: de CO2 zet ondergronds uit, waar door deze druk de laatste restjes gas of olie kunnen worden gewonnen. Zo doen de Canadezen dat nu al. Miljoenen tonnen CO2 worden in het Weyburn olieveld bij Saskatchewan geïnjecteerd, waarna de allerlaatste restjes steeds kostbaarder wordende olie kunnen worden opgepompt. Het Noorse staatsoliebedrijf Statoil heeft met opslag ook al de nodige ervaring. Bij de gaswinning in het Sleipner gasveld worden direct al miljoenen tonnen CO2 afgevangen en opgeslagen in ondergrondse zoutmijnen. Een ongeveer even grote hoeveelheid CO2 wordt door BP elk jaar in zandsteenlagen in Algerije gespoten, op ongeveer twee kilometer diepte. Het zou een veilige plek moeten zijn, want hier waren de olievoorraden miljoenen jaren volkomen onschadelijk voor het klimaat. P+ Webtip: Piebalgs in New Scientist