Storper, in de jaren zeventig met de verkoop van wereldkleding begonnen, is niet zomaar een bevlogen ondernemer. Jarenlang liet hij zijn muzikanten en hulporganisaties meeprofiteren van de winst van z'n label. Zo ging begin dit jaar een deel van de opbrengst van de Mali-CD naar Novib om katoenboeren in het Afrikaanse land te helpen. Nu is hij in z'n hart getroffen. Door Katrina. De orkaan heeft van de Mississippidelta langzamerhand een moordkuil van vervuiling, ziekten en dood gemaakt. Schrale troost dat zijn huis dat hij sinds 2003 in het centrum van New Orleans heeft, grodendeels gespaard is gebleven. De bakermat van blues en jazz, van swing en wilde ragtime is een ware ravage. Hele wijken staan onder water, chemische troep drijft overal, het opruimen van het slijk en de stoffelijke overschotten kost nog tijden. Maar ook blues en jazz doen het best. Zie maar de hernieuwde opname van de 'New Orleans' CD in de Amerikaanse charts. 'New Orleans' is wéér zo'n authentieke compilatie CD zonder ouderwets aan te doen. Putumayo laat namelijk niet alleen oude giganten (Louis Amstrong, Dr. John) een riedeltje blazen. Ook de jonge garde, soms rechtstreeks van straat geplukt, komt op deze verzameling op geniale wijze aan bod. Het relaxte, zoet-gevooisde 'I got a right to sing the blues' speelde in elk geval nog tot diep in de avond op de P+ burelen door. 't Was net alsof de 'Big Easy' nog fier en loom in de delta lag te dommelen... P+ Webtip: Putumayo met New Orleans