De wijnproductie in 'La douce France' staat al enige tijd onder druk. Vooral door 'court-noue'. Dit bladvirus, overgebracht door wormpjes in de bodem, droogt de bladeren uit en doodt de bloesem, nog voordat de wijnranken vrucht dragen. Zodoende lopen de opbrengsten bij drie op de tien Franse wijngaarden al vijftien jaar aanzienlijk terug. In het geheim begon het eerbiedwaardige champagnehuis Moët & Chandon daarom de wortelstok met genen te manipuleren. In de stok bracht men door middel van DNA-technieken zóveel pesticiden in dat het de wormen om zeep hielp. Met steun van het Franse ministerie van landbouw ging dit eerst goed. Totdat de pers er lucht van kreeg. Onder druk van het publiek moest het wijnhuis in 1999 de paar dozijn transgene planten met wortel en tak uitroeien, wilde het haar imago niet verder schaden. De planten werden vervolgens aan 'l'Institute de la Recherche Agronomique' (INRA) in Colmar overgedaan. Sindsdien werkt INRA onvermoeibaar aan het imago van transgene wortelstokken. "Het risico voor het milieu is nihil", zegt Jean Masson, hoofd van het instituut. Zo heeft INRA voor de stokken een gat gegraven, dat geïsoleerd en gevuld met aarde van elders. Ook worden er geen wijnstokken uit de Elsas maar uit de Champagne gebruikt. Franse wijnboeren in de buurt vrezen echter het ergste. Voor hen is het 'terroir' heilig. 'Court-noue' nemen ze op de koop toe. "Er moeten zoveel mogelijk organismen in de bodem aanwezig zijn om wijn haar karakter te geven", stelt René Muré wiens familie al sinds 1648 wijn in de streek verbouwt. Net als steeds meer Franse wijnboeren doet hij dat biologisch. "Een goed beheerde wijngaard kan zonder pesticiden", meent Muré. "Hoe meer diversiteit, des te groter de wijn. Met klonen verlies je echt alles." Ook grote wijnhuizen als Chäteau Latour, Pichon Longueville of Cos d'Estournel wijzen transgene stokken onomwonden af. Steeds meer leden sluiten zich bij hun 'Terre et Vin du Monde' aan. P+ Webtip: SOS Planete