Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
24 november 2005

Klimaatverandering bezorgt eskimo's zonnesteek

"Stel je nu eens voor dat 300 wetenschappers het eens waren dat de levenswijze van je hele volk gedoemd is binnen één generatie te verdwijnen door de acties van anderen? Wat zou jij doen?" vraagt Sheila Watt-Cloutier, voorzitter van de Inuit Circumpolar Conference (ICC) zich indringend af aan de vooravond van COP 11, de klimaattop in Montreal. Watt-Cloutier, dit jaar onderscheiden met grote prijzen door zowel de VN als de Canadese regering, weet daarop het antwoord wel: het ICC klaagt de regering Bush wegens schending van de mensenrechten aan omdat Amerika te weinig aan emissiereducties doet. "De VS zijn verantwoordelijk voor 25 procent van de wereldwijde CO2 uitstoot. Met de weigering daartegen actie te ondernemen, zet ze het voortbestaan van onze cultuur op het spel", zo liet Sheila vorige maand nog weten in Toronto, op een Canadese top voor sociaal verantwoord ondernemen. Klimaatverandering in het poolgebied is volgens haar niet alleen een ecologisch onderwerp met een paar economisch nare trekjes. Sheila: "het gaat om lijfsbehoud, zowel individueel als sociaal en cultureel. De wetenschap bevestigt wat jagers en ouderen de afgelopen tien tot twintig jaar gezien hebben." En dat is nogal wat. Veel daarvan is opgetekend in het ACIA, het 'Arctic Climate Impact Assessment' dat acht noordelijke staten - waaronder de VS en Canada - eind vorig jaar onderschreven. In het uitgebreide rapport staat ook wat een gemiddelde stijging van 5 tot 7 °C, minstens twee keer zoveel als wereldwijd, voor de plaatselijke bevolking betekent. Van Nain in Labrador tot Shishmaref in Alaska zijn de verhalen en bezorgdheden vergelijkbaar. Zeeijs vormt zich langzamer. En breekt ook vroeger af. Oprukkend open water in combinatie met stormen slaan sommige nederzettingen weg. En jagers merken dat de ijsberen agressiever worden, de zeehonden minder vet. Zelfs de vis- en vogelsoorten worden anders. Het bedrijfsleven kan helpen die effecten tegen te gaan. "Leiders dienen te snappen dat al een kleine wijziging van strategisch beleid grote gevolgen buiten hun sector heeft", besluit Watt-Cloutier. "De veerkracht van de internationale inspanningen de uitstoot van CO2 te reduceren, is dan ook verbonden aan de Inuk jager die over verdwijnend ijs trekt, zoekend naar voedsel voor z'n gezin en de gemeenschap." P+ Webtip: Arctische volkeren in het ACIA report