Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
14 december 2005

Adopteer een tsunami-eiland op de Malediven

Bijna een jaar geleden sloeg de tsunami toe. De golf sloeg ook over het eilandenrijk de Malediven heen, waar toerisme goed is voor 33 procent van het inkomen. De schitterende atollen in de Indische Oceaan stonden bekend als een droombestemming voor huwelijksreizen. Maar de glans is er helemaal van af, nog steeds. De UNDP hielp dit jaar om de haven van het hoofdeiland Male te herstellen. Van hieruit vertrekken de toeristen naar hun resort. Vaak ook komen ze voor een dagtripje terug, om wat lokale cultuur op te snuiven. Zelfs in de nieuwsberichten van de UNDP wordt de sfeer op de bewoonde eilenden nu nog beschreven als die van "een spookstad". "Met planken dichtgespijkerde winkels. Huizen zonder dak. Verwaarloosde reclameborden met daarop teksten als "Ciao" en "Sensazione". En dat op een eiland vlabij Male, niet meer dan een klein stukje zwemmen van een luxe vakantieresort vandaan." De UNDP zoomt in op een van de bewoners, die nog steeds in een tentenkamp is ondergebracht, Zameera Ismail. "Deze 40-jarige moeder verkocht altijd souvenirs van schelpen aan pas getrouwde stelletjes. Ze vertelt dat ze voor de tsunami goede klanten had aan de 150 tot 180 dagjesmensen. Die blijven nu weg, om het prille geluksgevoel niet te verstoren door het zien van al die ellende. Haar man heeft ook geen werk meer. Het resort waar hij werkte is door de golf vernietigd." De UNDP bedacht daarop een plan om de bewoners van het eilandenrijk te helpen: Adopt an Island. Uit de steeds minder vaak verschijnende persberichten blijkt niet dat het een succes is. Zou de prijs te hoog zijn? In de lijst die op internet staat, komt geen enkele hulporganisatie uit Nederland voor. Wereldwijd gezien zelfs geen enkel bedrijf, op een kleine Aziatische keten van luxe hotels na. Blijkbaar concentreren de Westerse reisbureaus zich louter op het herstel van hun eigen resort, en laten verder de boel de boel. Voor zo ver ze al iets doen. Na de tsunami is of het aantal drastisch huwelijksreizen verminderd, of zijn heel veel pas getrouwden van gedachten dat het samen sterven bij een mogelijke volgende vloedgolf toch niet zo'n romantisch ideaal is. Als wij in de schoenen van de UNDP zouden staan, zouden wij het ook niet zo gauw weten. Een paar eilanden verkopen, in plaats van adopteren? Zo'n atol zou best mooi staan in een Duurzaamheidsverslag. We zien de verslaggeving al voor ons: "Dit jaar bezochten weer 215 personeelsleden ons eiland Maroshi op het atol Shaviyani, waar 185 mensen ook vrijwillig een aantal dagen meehielpen met het herstel van de woningen van de autochtone bevolking." Schitterende fotoreportage erbij. Maar ja, wie koopt er nou een atol dat over pakweg vijftig jaar alsnog onderstroomt door de stijgende zeespiegel? P+ Webtip: Adopt an Island