Het complex van Omrin staat bekend als 'state of the art' in de EU. Jaarlijks zet de installatie circa 230.000 ton huishoudelijk afval om in ruim de helft nuttige toepassingen. Op de veertig hectare terrein vinden 35 mensen emplooi. In totaal werken bij 'Omrin' ruim vijfhonderd mensen die een jaarlijkse omzet van honderd miljoen realiseren. Ecopark 'De Wierde' ligt over de snelweg, op vele kilometers afstand van Oudehaske en Vegelinsoord. Aan de ingang achter stapelen tonnen huisvuil zich eventjes op. Een aandrijfas van een lopende band blijkt gebroken. Daar vindt de eerste van de drie processtappen 'scheiden, wassen en vergisten' plaats. "Vanmiddag zal het defect wel weer verholpen zijn", licht Smink vanuit de controlekamer toe. Twee kranen grijpen het ruwe huisvuil beet. Rechtsonder wordt de massa via de lopende band afgevoerd. Vandaar komt het in de scheidingsinstallatie terecht, bestaand uit twee gigantische trommelzeven en dito windzifters, magneten en weer lopende banden. Mét natuurlijk de nodige rommel als bierdopjes of wat snippers plastic. "Dat heeft waarschijnlijk voor het defect gezorgd", zegt Smink. "Huisvuil is immers altijd wisselend van samenstelling. Dat maakt de apparatuur gevoelig. En", voegt hij er glimlachend aan toe, "ons werk ook zo boeiend." Uit huishoudelijk afval wordt ruim veertig procent zogenaamde 'organische natte fractie' (of ONF) gehaald, de noodzakelijke biomassa voor het thermofiele vergistingsproces. Onder een temperatuur van circa 55 graden Celcius verblijft de ONF bijna drie weken in drieduizend kuub grote bioreactoren. Vergisting in de drie enorme reactoren die op het terrein staan, levert tien miljoen kuub biogas op. Samen met het, uit de stortplaats gewonnen biogas is dat voldoende voor het energieverbruik van zo'n elfduizend huishoudens. Wat SBI nu wil proberen, is het percentage hoog calorisch afval bijna verdubbelen en circa tien procent recyclebare kunststof uit het huisvuil te winnen. Een literatuurstudie en praktijkproef hebben uitgewezen dat men met infrarooddetectie recyclebare kunststoffen (in de vorm van kleine stukjes plastic) uit het afval kan halen. En dat de windzifters veel meer hoog calorisch afval omhoog kunnen blazen. "Secundaire brandstof uit hoog calorisch afval moeten we niet exporteren", meent Smink. "We willen het graag in Nederland afzetten. Maar dat hangt van de vraag naar de juiste kwaliteit op de markt af. Elektriciteitsbedrijven stellen heel andere eisen dan de cementindustrie." Eén ding is volgens Smink zeker: integrale afvalverwerking heeft de toekomst. En niet 'echtscheiding' zoals Google dacht. Die plaatste bij de zoekopdracht 'scheiding en bewerking afval' een website voor 'echtscheiding' als banner bovenaan. Maar dààr kunt u beter niet aan beginnen: het levert zeker minder op dan afvalscheiding.... P+ webtip: scheiding bij Omrin