Wat geven toeristen elkaar voor goede raad, wanneer ze 's nachts willen gaan dansen op Ipanema? Laat die dikke portemonnee thuis. Stop wat briefgeld in verschillende zakken, in een eenvoudige broek. Shirtje dat duidelijk maakt dat er geen paspoortwallet om de nek hangt. En wanneer iemand centen wil hebben: geef het af en kijk de rovers nooit in de ogen. Dan weten zij dat ze nooit bij een politieverhoor herkend zullen worden. Op deze ontwapenende wijze gewapend liepen wij ooit in het holst van de nacht zielsalleen door Rio. Niks gebeurd, trouwens. Maar een sloppenwijk intrekken? De gevreesde favela's in, waar gewapende drugsbendes de stinkende steegjes controleren? Dat is zonder de juiste contacten nog steeds niet aanbevelenswaardig. Op één wijkje na: Pereira da Silva. Nou ja klein, toch nog goed voor 1.900 bewoners die hun huizen met de goedkoopste materialen in elkaar timmerden. Het is er veilig, nadat de Braziliaanse politie alweer zeven jaar geleden een drugsleider doodde tijdens een vuurgevecht. Sinds die tijd houdt de politie in deze wijk regelmatig oefeningen. En zette het stadsbestuur van Rio een project op om de in totaal zeshonderd favela's in de stad te ontwikkelen, ook met de hulp van aanbieders van microkrediet. Misschien is het hotelletje 'Favelinha' wel het mooiste resultaat van deze inspanningen van politie, stad en ondernemers. De 31-jarige Andreia Martins haalde met haar hotelletje deze week in ieder geval de wereldpers. Want: hartstikke volgeboekt met carnaval. Ook al kun je bij haar telefonisch niet reserveren. Alleen een e-mailtje sturen biedt kans op succes. Drie etages hoog is het hotelletje. Vooral de terrassen zijn adembenemend. Gasten hebben een uitzicht dat een miljoen keer mooier is dan dat van de luxe toeristen in de vijfsterrenhotels beneden. Toch is het krottenwijkhotelletje exclusiever, want het telt maar vijf kamers van 35 dollar per nacht, ten tijde van carnaval. De grootste ruimte stuwt ze desnoods helemaal vol met rugzaktoeristen, die dan maar 15 dollar kwijt waren. De zwarte schoonheid heeft alle bewoners van het buurtje duidelijk gemaakt dat ze beslist niet wil dat er met haar gasten ook maar iets gebeurd. Dan is het afgelopen met de inkopen die de toeristen in de winkeltjes doen. Zal ze haar personeel moeten ontslaan. En is ook de kans op verdere economische ontwikkeling kleiner. Martins werkt met ontwikkelingswerkers aan een gratis kliniekje, waar ook buitenlandse artsen een bijdrage aan gaan leveren. En aan kinderopvang. Tegen persbureau Reuters vertelde ze dat ze aan haar hotelletje een mooi centje verdient. Maar ze maakt wel erg lange werkdagen. "Ik moet nog steeds koken, schoonmaken en kleren wassen. Ik leef nog steeds niet het leven van een rijke lady." Laten we allemaal iets moois uit Nederland in haar gastenboek schrijven. P+ Webtip: Het sloppenwijkhotelletje in Rio