Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
13 april 2006

Slow Food proeft eerste lammetjes Drents heideschaap

Chef-kok Bauke Mulder voegde er z'n eigen passie aan toe. Het vlees dat in 'Restaurant van Tarel' op tafel kwam, had veertien uur op 75 graden staan stoven. "Een groot succes", oordeelt Andrea van Gemst, voorzitter van Slow Food Nederland, over de eerste bijeenkomst van de Noord-Nederlandse afdeling in Taarloo (boven Assen). Slow Food had duidelijk een gevoelige snaar geraakt: voor de eerste bijeenkomst had zich het maximale aantal deelnemers ingeschreven. Die kwamen van overal. Natuurlijk noorderlingen. Maar ook leden uit Voorburg, Haarlem, Den Haag. Mensen die er een reis van ruim drie uur voor over hadden. Iedereen wilde wel eens weten wat een Drents heideschaap, op het land en op het bord, zo uniek maakt. 'Weten wat je eet' gaat voor sommigen ver. Na het zien van drie dagen oude lammetjes raakte een van de Slow Food leden, een dame uit de Randstad, uitvoerig met de herder in gesprek. Over toepassingen van de wol in de kunst. Over hoe het slachten en afhangen de kwaliteit van lamsvlees bepaalt. En of ze ook een lammetje kon doneren om het later in hapklare porties mee naar huis te nemen. Hard? Volgens Albert helemaal niet. "Hier in het stro", zegt hij, wijzend op zeven lammetjes in de schaapskooi, "liggen dood en leven vlakbij elkaar. Een zwakkere is op dit moment schijnbaar gezond. En over een week, een maand misschien dood. Dat is de natuur. Zo'n 10 tot 20 procent van de lammeren haalt de eerste maanden niet. Kinderen begrijpen dat beter dan ouders." Mocht u denken dat lams- en schapevlees per definitie vet moet zijn, dan heeft u het mis. De smaak van een Drents heideschaap lìjkt alleen wat schraal. In feite is het krachtig en harmonieus, blijkt aan de dis. "We moeten het dier niet veranderen maar ons denken", had de herder voor de lunch nog zó gezegd. "Een chef-kok kan onmogelijk verwachten dat het vlees, 's maandags besteld, op dezelfde vrijdag binnen is. Want afhangen duurt tien dagen. En dat proef je..." Maar een lammetje individueel financieel te ondersteunen om het later smakelijk te verorberen? "Dat is nu ook weer niet de bedoeling", lacht de oude scheper. "Onze donateurs dragen bij aan de instandhouding van de kudde. Aan de spreekwoordelijke lammetjes die onverbiddelijk naar de slachtbank worden geleid, gaan ze liever voorbij..." P+ webtip: Slow Food Nederland