Hoe kregen de Duitsers dit voor elkaar? Het kernidee achter het Göttingse concept is de teelt van energiegewassen op eigen akkers. Dat is een manier om de energie van de zon op te vangen en op te slaan. Van de 1.300 hectare akkerland in Jühnde is echter slechts 16 procent in gebruik voor energie. De akkerbouwers telen verschillende gewassen zoals maïs, zonnebloemen, graan en koolzaad. Deze worden in hun geheel geoogst en ingekuild. Hierdoor is onkruidbestrijding niet belangrijk, want de biomassa van het onkruid helpt ook mee voor de bereiding van duurzame brandstof.
In de herfst zaaien ze wintertarwe en koolzaad in voor de winteroogst in juni. Vervolgens zaaien ze maïs en zonnebloemen in die in de herfst oogstbaar zijn. Daardoor krijgt men niet alleen een hogere opbrengst per hectare, maar het vermindert ook bodemerosie en uitwassing van nitraat. Ook verzamelen de Duitsers dunningshout uit eigen bossen.
De ingekuilde gewassen worden in een vergister biologisch omgezet in biogas, een mengsel van methaan en kooldioxide. Aan de vergister voegt men ook de mest van de 1900 koeien en 900 varkens toe. De mest levert maar een heel klein aandeel in de totale biogasproductie, maar het mengsel dat na vergisting overblijft, is een prima meststof voor de akkers.
Het biogas is de brandstof voor een gasmotor die een generator van 700 kW aandrijft. Deze generator wekt per jaar vier miljoen kWh groene stroom op. De warmte van de gasmotor en van de uitlaatgassen gebruikt men voor de verwarming van woningen en voor warm tapwater. Daarvoor is een warmtedistributienet met een leidinglengte van meer dan vijf km aangelegd.
Er is ook een houtketel met een vermogen van 550 kW op dit net aangesloten om in koude dagen extra warmte te leveren. Het hout komt van onderhoud van boomwallen en van de bossen in de omgeving.
Aansluiting op het warmtenet is vrijwillig. De akkerbouwers leveren de energiegewassen tegen dezelfde prijs als normale akkerbouwproducten. Het project is ondergebracht in een aparte onderneming, waarin de inwoners van Jühnde kunnen participeren met een minimum inleg van 1500 Euro. Van de inwoners participeert 70 procent daadwerkelijk in het project. De slotconclusie, na de eerste zomer en een koud voorjaar? "Het functioneert zo goed, dat wij nu onafhankelijk zijn van de olieprijs." Zo stelt Eckhard Fangmeier, voorzitter van de organisatie Bioenergiedorf Jühnde eG. Het is geen goedkoop grapje geweest, moet hij toegeven. De bouw van de installatie en het netwerk kostte 5,3 miljoen euro. Dit bedrag werd voor 90 procent door de Duitse overheid betaald, en door branche van ruwe grondstoffen. Het blijft een hoop geld, voor een dorpje met 750 zielen. Maar zo gaan die dingen; de aanloopkosten van echte innovaties zijn altijd hoog. In Nederland heeft het Biodorp de aandacht van WKK Nederland van Klaas de Jong getrokken.
P+ Webtip 1: Bioenergiedorp Jühnde
P+ Webtip 2: Nederlandse belangstelling