Dagblad Trouw schreef het volgende verslag: "Nadat Al Gore twee maanden geleden met zijn film het onheil had geschilderd dat de wereld te wachten staat, kwam nu diens vroegere baas Bill Clinton vertellen wat er moet gebeuren in de strijd tegen de klimaatverandering. "Niemand heeft het over de olie. Om het klimaatprobleem op te lossen, moeten we daar van af. Maar vroeg of laat raakt de olie toch op. Een belangrijk adviseur van Bush wordt voor gek verklaard omdat hij denkt dat we nog maar 35 jaar te gaan hebben. Oliemaatschappij Exxon, de grootste ontkenner van het klimaatprobleem, beweert dat we nog 100 jaar vooruit kunnen. Wat een idiote discussie. 8000 Jaar menselijke beschaving staat op het spel en we kibbelen over 50 jaar meer of minder." Clinton was ouderwets op dreef, toen hij gisteren op paleis Soestdijk de opwarming van de aarde besprak. Volgens de voormalige president van de Verenigde Staten is het klimaatprobleem ook een uitdaging, en hij wist het iedere keer zo te zeggen dat toehoorders dachten: inderdaad, zo is het. „Alle landen in de wereld kennen dezelfde vier grote problemen. Dat zijn behalve de opwarming van de aarde, de gezondheidszorg, de veiligheid en de verdeling tussen arm en rijk. Aanpak van de klimaatverandering is ook goed voor die andere drie. Het zorgt voor schonere lucht, het maakt ons minder afhankelijk van het Midden-Oosten en het creëert een nieuwe economie. Mijn land was tegen het Kyoto-protocol omdat het vreesde dat het ons failliet zou zijn. Nu zien we dat een land als Denemarken dat investeert in nieuwe energieën, ons voorbijstreeft." Dat wil niet zeggen dat het een eenvoudig probleem is. De wereld zal eerst moeten beseffen dat een wereld zonder olie ook welvarend kan zijn. En dan moeten we onderkennen dat er een tegenstander van formaat is, de goedgeorganiseerde en machtige energie- en oliebedrijven. Clinton: „De markt van nieuwe energieën heeft veel minder invloed en is veel slechter georganiseerd. Toen ik laatst besloot in mijn huis over te stappen op spaarlampen, bleek de winkel bij mij in de buurt niet genoeg van die lampen voor mij alleen te hebben. Ik heb de directeur van General Electric gebeld en gezegd dat hij dat beter moest regelen." De echte strijd moet door de burger worden gevoerd. Clinton heeft daar vertrouwen in. Het is ook in de geest van zijn eigen Foundation, die wil bijdragen aan de strijd tegen de klimaatverandering. "Mijn stichting is geen sociale ontmoetingsplaats", zei hij tegen zijn gehoor van bekende Nederlanders -van Ruud Gullit tot Caroline Tensen. En tegen burgemeester Opstelten van Rotterdam, wiens stad toetreedt tot de alliantie van veertig wereldsteden die de uitstoot van CO2 willen terugdringen: "Als u op bijeenkomsten van de Foundation komt, verwacht ik dat u actie onderneemt. Als u na een jaar niets gedaan heeft, bent u niet meer welkom." Er is nog zoveel te doen, vervolgde Clinton. "Het laagst hangende fruit dat we nu kunnen plukken, heet efficiency. Onze elektriciteitscentrales verspillen 60 procent van de energie. Auto's zijn extreem verspillend. Als ik nu nog jong was en president van de Verenigde Staten wilde worden, zou ik zeggen: als jij ook wilt dat dit gebeurt, stem dan op mij. Als het lot van de wereld je niets kan schelen, stem dan op een ander." In zijn introductierede prees premier Balkenende Bill Clinton om het enthousiasme dat hij uitstraalde. De oud-president bracht volgens Balkenende mensen bijeen en zette hen aan tot daden. Dat is nodig ook, vervolgde hij. "Nederland ligt voor een groot deel onder de zeespiegel. Ik woon zelf ongeveer op het allerdiepste punt. Zonder onze dijken en duinen had dit paleis Soestdijk aan de kust gelegen. Dankzij onze technologische kennis hebben we tot nu toe onze voeten droog gehouden. Maar technologie is het probleem niet", aldus Balkenende. Overheden kunnen wel allerlei maatregelen afkondigen en initiatieven nemen, uiteindelijk komt het er toch op aan dat iedereen zijn gedrag verandert. "We kijken te veel naar elkaar en te weinig in de spiegel."
P+ webtip:Videoverslag Clinton