Vanuit z'n studio in Eindhoven werkt vormgever en ontwerper Guido Ooms al een jaar of vijf aan zelf ontworpen meubilair en interieurobjecten. En vrijwel altijd zijn ze met een eigenzinnige, soms ecologische draai waarin het digitale tijdperk plotseling in een ander licht komt te staan. Neem nu eens z'n 'low res chair', een grijze stoel die gebaseerd is op de vormen van digitale geheugens. De Engelse toelichting op z'n website spreekt voor zichzelf: 'When working with images, speed often translates to lower resolution, compressing elements to simplified shapes. During this process, it is the computer, compelled by necessity, that makes the decisions about what is taken out and what is left. If we apply this bargain to existing products, we see certain aspects of the product come to the front, while others recede." En het is juist die eigenzinnige vraagstelling - die de wereld op z'n kop kan zetten - wat z'n toegepaste kunst zo interessant maakt. Want wat denkt u van hoeden, vervaardigd uit menselijk haar? Of van doodgewone nietjes die door een goudlaagje in juwelen veranderen? Zo nu en dan geeft Ooms zelfs een sensuele knipoog naar de Gouden Eeuw, onze rijke Nederlandse geschiedenis: Delfts Blauwe afbeeldingen op uit keramiek vervaardigde vibrators... hoe kom je erop! Ondertussen is er een gretige aftrek voor z'n houten USB Stick. Een bijzonder mooie postmaterialistische gadget waarbij Leonora Oppenheim op de website van 'Treehugger' echter wel een nieuwe vraag stelt: wat zit er nu in het binnenwerk? Allemaal slechte plastics en metalen? Volgens haar valt te hopen dat de stick na z'n levensduur herbruikt kan worden. "Ik dacht toch dat echte boomstronken een stuk langer meegaan dan USB sticks", stelt Oppenheim enigszins ironisch. P+ webtip: website van Guido Ooms