Ouderwets gekibbel. De leden denken te verschillend over de invulling van de beleidsrol van NFX. Sommige leden - het rapport zegt niet welke - willen dat NFX meer beleid maakt. Andere leden vonden juist dat NFX zich nu al te veel aan het profileren is. ING had daarnaast het gevoel dat NFX concurreerde met de eigen afdeling Advisory. Daarom gingen de meeste vergaderingen vooral over interne aangelegenheden en was menige bijeenkomst een 'kapotte grammofoonplaat' die in de groef bleef haperen. In het rapport spuien de leden anoniem hun gal "Er zitten veel partijen aan tafel met doelstellingen die niet altijd sporen", raakt het hart van het probleem. "Deelnemers laten niet het achterste van hun tong zien over de werkelijke doelstellingen", zo concludeert een ander lid. Wat bovendien schuurt, is dat banken moeten betalen voor NFX, terwijl ze weinig zeggenschap hebben over de uitgaven.
De Boer & Croon Groep, die de evaluatie opstelde, ziet nog wel mogelijkheden om de organisatie voort te zetten. Maar eind februari hebben de leden het project de nek omgedraaid. Samenwerking met de financiële sector in ontwikkelingslanden wordt nu een aangelegenheid van het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat zonder de lastige banken wellicht effectiever beleid kan maken. We citeren twee quotes uit het rapport, afkomstig van deelnemende banken: "Voor maatschappelijk verantwoord ondernemen hebben we NFX niet nodig" "De overheid verlangt van ons een financiële bijdrage terwijl we daar geen belang bij hebben" En twee quotes uit overheidskringen: "Pre-concurrentiële samenwerking blijkt in deze sector niet te werken" "De banken laten niet het achterste van hun tong zien en daarmee is NFX een rituele dans geworden" Hier het artikel dat redactrice Christel Witteveen voor P+ schreef over een NFX-missie van bankiers naar Oeganda. En het volledige evaluatierapport van Boer & Croon. P+ webtip 1: NFX in Oeganda
P+ webtip 2: Evaluatie NFX Boer & Croon