Het was geen makkelijke klus voor deze twee medewerkers van Akzo Nobel, die er de interne MVO-hoofdprijs 2006 voor werknemers mee wonnen. Chemisch ingenieur Deepak Pandhi staat er achteraf ook van te kijken, dat hij niet meer dan twee jaar nodig had. "Bombay telt drie grote studio's, Ad Lab, Prasad Lab en Film Lab. Ze zijn goed voor 80 procent van alle ontwikkelde filmrollen. Al dertig tot vijftig jaar zijn ze gewend aan hetzelfde beproefde proces. Dat wordt gezien als veilig. Films worden niet verpest en de kosten van de chemicaliën zijn nihil, afgezet tegen de rest van het budget om een movie te maken. Maar schoon is het afvalwater niet. De ontwikkelstudio's van Bollywood loosden 50 PPB (parts per billion) cyanide-resten rechtstreeks in het riool, tegen 5 PPB in Hollywood. Deze vervuiling is erg slecht voor het natuurlijk leven in zee. En daar kom je dan met je andere oplossing. Wetende dat als er iets fout zou gaan en een film opnieuw moet worden opgenomen... Dan is er geen enkele veilige plek meer op de hele wereld, hahaha."
Zijn collega Sumitro Wijaya, die vanuit Singapore de marketing in Zuidoost-Azië van Akzo Nobel overziet: "Dissolvine heeft nog een ander voordeel. De kwaliteit van de ontwikkelde filmrol is beter. De huidtinten zijn natuurlijker, de schaduwen zijn dieper, de zwarten zijn zwarter, de witten zijn witter. De regisseurs in India love it."
Inmiddels ontwikkelen twee van de grootste Indiase studio's vandaag met Dissolvine. De derde studio doet testen. Phandi: "Er hoeft nauwelijks iets te worden omgebouwd. Een paar bakken, meer niet."
In het volgende nummer van P+ een uitgebreid gesprek met de twee managers die Bollywoord opschoonden. Het nummer verschijnt in mei.
P+ webtip: Foto winnaars Akzo Nobel prijs