Nu is Friend een redelijk onderlegd iemand, vice-president bij Merck, pionier in digitale mapping van DNA. Maar z'n systeem is simpel: 's zomers waterstof opwekken en de opgeslagen energie in de winter gebruiken. De inspecteur, even verbaasd als onder de indruk, bekeek de punten uit het volgende lijstje zorgvuldig. En gaf onmiddellijk z'n goedkeuring.

- Zonnepanelen van het goede soort, rond de 13.400 dollar. Tijdens de warmste dagen van het jaar leveren die 1,6 kWh aan stroom op, juist voldoende voor Friend's gezin.

- Twee uitstekende electrolysers, elk 7.900 dollar, die op zonnestroom lopen. Ze maken ruim een liter waterstof per minuut aan. Dat wordt in een stalen tank onder een druk van 13 Atmosfeer opgeslagen.

- Met roesvaststalen buizen aan de 1.800 liter grote tank kom je nog eens een eind: nauwelijks corrosie. En je blaast de overgebleven lucht er met stikstof makkelijk uit. Kan je zonder problemen weer nieuw waterstof brouwen. O ja, en je zorgt er natuurlijk voor dat lekken van het zo kostbare waterstof wordt voorkomen.

- OK, nu iets moeilijker: een 67 kilo zware, 48 volts PEM cel brengt waterstof en zuurstof bij elkaar. Dat start een proces waarbij protonenuitwisseling de cel laadt. Een wisselaar zet de DC stroom om naar de AC voor het 110 volt sterke huissysteem. Maar let op, zegt Friend, de producten hebben nog wel eens storingen.

- En tenslotte: relays, verbonden aan schakelaars, die het voltage in brandstofcel en spanning in de zonnecellen bewaken. Als er twintig minuten geen zon is, worden de grote electrolysers aangekoppeld en zet het systeem de brandstofcel in werking. Monitoring van alle stromen geschiedt via draadloos internet en satellietverbinding.

Gemakkelijk nietwaar? Maar of het lukt? P+ kan helaas geen garantie geven...

P+ webtips:

De winkel voor brandstofcellen