"Als je kijkt naar infraroodmappen van steden zijn de beboste stukken twaalf graden koeler dan stadscentra zonder bomen", vertelde Ennos aan het populair-wetenschappelijke blad 'New Scientist'. Het team van de faculteit levenswetenschappen, waaraan de biomechanicus leiding geeft, gebruikte daarvoor twee computermodellen. De een mat temperatuursverandering, de ander de verandering in regenwaterafvoer. "We vonden dat de temperatuur in de stad Manchester met vier graden in 2080 zal stijgen als het groene gebied ongewijzigd blijft. Wanneer dat gebied echter met tien procent toeneemt, worden de stijging van vier graden volledig gecompenseerd", licht Ennos toe. De reden daarvoor is volgens hem simpel: groene ruimte houdt water veel beter vast dan gebouwen (en kan water ook beter verzamelen). Verdamping uit bladgroen heeft een opvallende eigenschap: het houdt de omliggende omgeving koel, net zoals de mens koeler wordt als hij of zij transpireert. Zo'n temperatuursafname heeft grote gevolgen voor menselijk comfort en onze gezondheid in de stedelijke agglomeraties. Met name de nachthitte zal bij meer groen verminderen. "Dit is de tijd dat ons lichaam bijkomt van excessieve dagwarmte", aldus Ennos. En juist die hoge nachtelijke temperaturen leidden in de zomer van 2003 tot het hoge aantal hittedoden in Frankrijk. Overigens hoeft meer groen niet te betekenen dat gebouwen tegen de vlakte moeten. Volgens Ennos en z'n collega's kunnen we immers ook groendaken aanleggen of kleinschalige landbouw in de stad starten. Wel zullen stadsbesturen moeten overwegen om de toenemende neerslag in de winterperiode op te slaan voor warmer wordende winters. Anders is er niet voldoende water om al dat groen ook te voeden. P+ webtip: een groenere stad