Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
07 december 2007

Natuurfilm Earth: poolbeer is de nieuwe knuffelbeer

'Ach, op wie kunnen wij ons dan verlaten? Engelen niet, mensen niet en de dieren, de slimmen, bemerken het toch, dat wij niet erg bekend en thuis zijn in de zichtbare wereld' zo dichtte Rilke al in z'n epische werk 'Duineser Elegien' uit 1922. Hoe mooi, hoe prachtig en schitterend de documentairemakers het ook kunnen voorstellen, de vaak nagestreefde band tussen mens en natuur is flinterdun en eerder schijnbaar dan werkelijk. Als je oog in oog met een poolbeer staat, denk je wel anders.

Juist dit wilde dier, tegenwoordig uitgroeiend tot knuffelicoon van milieubeweging, staat centraal in 'Earth', de bewerking van BBC's gelijknamige natuurserie over het leven op aarde. Vorige week werd de film al getoond op filmfestival IDFA. We volgen het zoogdier in z'n zoektocht naar voedsel, zien hem door het ijs zakken, niet langer z'n favoriete prooi de zeehond verschalken. En plengen bijna het spreekwoordelijke traantje als hij, in een van de laatste schitterende beelden, z'n zekere einde tegemoet zwemt, slachtoffer van klimaatverandering.

Maar dat is ook slechts een van de weinige afgeronde verhalen die in 'Earth' aan de orde komen. Wat de documentairemakers vooral willen laten zien, is de pracht en de schoonheid van de 'dance of life'. En de verwoestende invloed die de mens, door toenemende uitstoot van broeikasgassen, op het leven heeft. Want het merendeel van de gefilmde zoogdieren ondervindt de kwalijke gevolgen van dit menselijke handelen. Van Afrikaanse olifanten die door steeds drogere gebieden moeten trekken. Tot bultrugwalvissen die hun voedingsperiode zien inkrimpen. 'Earth' volgt hen allen, van krimpende noordpoolkappen tot knappende ijsschotsen op Antarctica.

Ondanks die overduidelijke boodschap is 'Earth' een genot om naar te kijken. De makers hebben werkelijk alle technische en filmische middelen uit de kast getrokken om de aarde in al z'n glorie en grootheid te laten zien. Op tijd, kosten en middelen is niet gelet: zo'n vijf jaar duurden de opnamen, met HD camera's, van maar liefst dertig filmploegen. En ach, iedereen kan er zelf het bloed, de wreedheid en de dood bij verzinnen. Wij hebben nu wel de beelden van de laatste schoonheid van zoogdieren op aarde.

P+ webtip:

officiële website 'Earth'