Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
02 juli 2008

CO2-compenseren met tropisch vruchtje Rambutan

De eerste teakhoutplantages bezorgden de tropische bosbouw een slechte naam. Ook directeur Erik van Erne van Stichting Milieunet vindt dit doodzonde. Hij voert een warm pleidooi voor de bosbouwers die wel fatsoenlijk omgaan met het geld van beleggers en realistische prognoses van (15 tot 17 procent!) van de opbrengst geven. GoedInvesteren in Kampen hoort bij het groepje tropische bosbouwers dat vrij snel goedkeuring kreeg van de AFM, toch een zekere garantie dat ingelegd geld niet spoorloos in de Grote Oceaan verdwijnt.
Beleggen in tropische vruchtbomen is nog nauwelijks bekend in Nederland, ook al beheert een Nederlander de plantages in Costa Rica, het meest stabiele land van Midden-Amerika. Het is ook een ecotoerisme-bestemming, overigens. Nogal wat beleggers gaan persoonlijk even kijken nemen bij hun aanplant. Dat kan ook bij De Vries, die stukken oerwoud beschermt en zelfs stukken strand verkoopt, om ervoor te zorgen dat schildpadden er ongestoord hun eieren kunnen leggen. Hij opereert in het zuiden van het land, op de grens met Panama. Het is door slechte wegen een tamelijk onontgonnen gebied.
De website van Rambutantgarant belooft: “Het rendement op een investering in RambutanGarant hangt in belangrijke mate af van de oogst per boom, de kwaliteit van de vruchten en de daarmee samenhangende kiloprijs. Onze biologisch geteelde vruchten zullen door ons worden geïmporteerd in Noord-Amerika en Europa. De kiloprijs import V.S. was de afgelopen jaren gemiddeld 9 euro per kilo voor niet-biologisch geteelde exportkwaliteit vruchten. Na aftrek van ongeveer 2 euro aan pluk-, handelings- en vervoerkosten rest een netto kiloprijs van 7 euro. De verwachte opbrengsten zijn voor 10 jaar 2.000 kilo en voor 15 jaar 5.500 kilo.” Inmiddels hebben sinds 2005 een 150 beleggers ingetekend, voor een bedrag van 2,5 miljoen euro, gemiddeld acht vruchtbomen per belegger. Er staat nu 30 hectare, met plannen voor 100 hectare. Hoe krijgen beleggers hun geld? “Na elke oogst krijgt u automatisch de netto opbrengsten bijgeschreven op uw bankrekening. Tegelijkertijd ontvangt u een afrekening van de netto opbrengst met het aantal kilo geoogste vruchten, de kiloprijs en de oogstkosten. U ontvangt al in het vierde jaar na aanplant de eerste netto opbrengst.”
Voor de mangistan (Garcinia mangostana), ook wel mangosteen genoemd, gelden weer andere bedragen en opbrengsten. Ook hier verwacht De Vries en de Nederlander Joost Kleinmeulman van GoedInvesteren een hogere marktprijs, omdat ook deze boom biologisch wordt geteeld.Hoeveel CO2 een Rambutan-boom opneemt, is overigens niet met zekerheid vast te stellen. Volgens Trees for Travel nemen drie doorsnee bomen in vijftig jaar ongeveer drie ton CO2 op. Volgens Greenseat moeten ter compensatie van eenzelfde hoeveelheid uitgestoten CO2 130 volwassen tropische bomen een jaar lang groeien. Kleinmeulman van Goedinvesteren zegt: "Ik wil niet speculeren. Een rambutan heeft meer ruimte nodig dan teak: wij plaatsen een boom op 100 vierkante meter, honderd per hectare. Een rambutan kan wel vijftig jaar oud worden." P+ webtip 1: Rambutangarant
P+ webtip 2: Mangistangarant