Goodies was het eerste magazine in Nederland dat zich op een steeds grotere doelgroep van duurzame consumenten richtte. Het idee van het blad was: goed doen maar niet elke dag. Duurzame consumenten zouden wel een betere wereld willen, maar wensen geen ideologie of zelfopoffering zoals de die-hards uit de donkergroene alternatieve hoek. Deze parttime wereldverbeteraars tonen respect voor medemens, milieu en maatschappij maar willen ondertussen wel lekker blijven leven.

Dus: je gaat wel met het vliegtuig op vakantie naar Costa Rica maar je logeert in een eco-resort waarvan de opbrengst aan de lokale bevolking ten goede komt. Je koopt zoveel mogelijk biologische voeding maar als je gasten krijgt, durf je hen ook een gewone lamsbout voor te schotelen omdat die van de gewone slager toch net ietsjes goedkoper is. Ideologen met een glimlach, mensen die voor kwaliteit van leven kiezen als het zo uitkomt. Beter 100 mensen die af en toe iets goeds doen, dan 1 iemand die helemaal consequent duurzaam is, vond de hoofdredacteur.

Goodies zag er altijd goed verzorgd uit en was in journalistiek land een vernieuwend concept waarin twee kleine aandeelhouders participeerden: communicatiebureau Brighter World van het echtpaar Fons en Jacqui Burger en Solidaridad, de van Max Havelaar en Kuyichi bekende ontwikkelingsorganisatie. Naast het blad stonden een website, een TV programma en een vaak uitgestelde beurs (de beurs gaat volgens Jacqui Burger dit najaar wellicht wel gewoon door).

Beide aandeelhouders hadden echter net iets te weinig financiële armslag om het blad naar een oplage van 50.000 exemplaren uit te laten groeien. Anderhalf jaar was ook te kort, geeft Roozen grif toe. “De duurzame consument toonde wel interesse maar er was te weinig herhalingsaankoop in de kiosk. We hebben met drie andere partijen nog geprobeerd een nieuwe investeringsronde te financieren maar dat brak af. Tsja, en als het magazine dan geen commercieel succes wordt, moet je wel zo verstandig zijn er de stekker uit te durven trekken. Nog een kwartaal doorgaan zou betekent hebben dat we salarissen of premies niet langer zouden kunnen betalen. Maar dat is geen maatschappelijk verantwoord ondernemen”, besluit Roozen. Wat nu in de tijdschriftenrek rest, is het glossy tijdschrift Green 2.0, dat net zo goed Green Washing had kunnen heten. P+ zal proberen het gat te vullen met extra ruimte voor duurzame producten, zowel voor consumenten als voor de business to business-markt. P+ webtip 1: SolidaridadP+ webtip 2: Abonneer op P+