En zo verliet Krouwel op klompen het podium. Glunderend. De ultieme perfectie zou een lintje van de Koningin zijn geweest, waarbij voor het eerst in de geschiedenis (voor zover ons bekend) in Nederland een burger op boerenklompen tot officier of ridder zou zijn verheven. Die belevenis houden we nog even van Krouwel te goed. Moerland zorgde voor een generale repetitie door de pensionaris een gouden Rabobank-speld met briljanten op te spelden. De laatste twee vragen aan Krouwel in het vroege afscheidsinterview met P+ vorig jaar, luidden als volgt.

Wat moet uw opvolger kunnen?
“Het lef hebben om tegen alle stromingen in te roeien. Tegen de Raad van Bestuur durven zeggen: dat doen we niet, want...”

En wat gaat u zelf doen?
“Mijn huis in Hilversum proberen te verkopen. Een boerderijtje in de Achterhoek zien te kopen en voortaan daar mijn kippen voeren. Ik word boer. En ik ga me bezig houden met zorgboerderijen in Nederland. Dat zijn er nu bijna duizend. Ook weer zo’n ontwikkeling waar de wet- en regelgeving sterk op achterloopt. Daar moet nog van alles gebeuren. Maar het concept werkt. Niets geneest zo goed als de natuur.”

Op zijn afscheidsfeest in het auditorium van de Rabobank in Utrecht gaf Krouwel aan dat hij net als oud-bestuursvoorzitter Herman Wijffels wel altijd in de “wij-vorm” over de Rabobank zal blijven praten. Hij dreigde met olijke pretoogjes: “Dat betekent ook dat ik terugkom als het niet goed meer zou gaan met het MVO-beleid. Ik heb van een reis uit Kenia vorig jaar een Masai-knuppel meegenomen. Daar zit op de kop een heel scherp puntje aan.”P+ webtip: Interview Krouwel met P+