Cramer constateert in haar brief aan de Tweede Kamer dat “een nieuwe fase aangebroken is in de maatschappelijke perceptie van milieuproblematiek”. Aandacht voor en kennis van het milieuproblemen is doorgedrongen tot het grote publiek. “Steeds meer individuen, groeperingen en bedrijven zijn bereid zelf een bijdrage te leveren aan een duurzame samenleving”. Volgens Cramer is het de taak van de milieubeweging om deze initiatieven te begeleiden. Hiertoe worden de beoordelingscriteria voor het verkrijgen van subsidie vereenvoudigd en aangescherpt.
De laatste tijd is er publiek debat ontstaan over het feit dat gesubsidieerde milieu-organisaties soms lange juridische procedures aanspannen tegen overheidsbesluiten. Milieu-organisaties hebben daartoe “het volste recht”, aldus Cramer. “Het is alleen de vraag of deze procedures met overheidsgeld bekostigd zouden moeten worden.” Dit is volgens Cramer “een zwakke schakel”. Daarom komen kosten voor gerechtelijke procedures niet langer in aanmerking voor subsidie. Volgens Cramer draagt dit bij aan een “volwassen relatie” tussen overheid en milieubeweging.
Bij die volwassen relatie past ook dat subsidies niet bedoeld zijn om organisaties in stand te houden. Daarom wil Cramer stoppen met de zogenoemde programmasubsidies. Deze worden meerjarig aan grote organisaties toegekend voor een brede set van ruim omschreven activiteiten.
De SMOM wordt via een jaarlijkse aanbesteding door Senter Novem uitgevoerd. Jaarlijks is ongeveer 9 miljoen euro beschikbaar.

P+ webtip: Brief van Cramer