Oonk heeft zijn hoop met name gevestigd op publieke druk. "Het publiek moet bedrijven gaan aanspreken op hun producten. Daarnaast kan de lijst bedrijven ertoe verleiden aan te tonen dat zij nìet bij kinderarbeid of dwangarbeid zijn betrokken." De Nederlandse overheid is al zover dat ze bedrijven uitsluit die zich eraan bezondigen. Willen bedrijven in aanmerking komen voor overheidssubsidie, dan moeten zij aantonen dat zij, of hun ketenpartners, geen gebruik maken van kinderhandjes. Binnenkort beslist de Tweede Kamer ook over sociale criteria voor het programma Duurzaam Inkopen van de overheid. Die zijn gebaseerd op de vier fundamentele arbeidsrechten van de Verenigde Naties. Volgens Oonk betekent dit niet dat bedrijven onmiddellijk alle banden met "verdachte" ketenpartners moeten stoppen. "Bedrijven moeten wel hun problemen in de sector willen oplossen door zich aan te sluiten bij geloofwaardige multistakeholderinitiatieven, zoals Fair Wear Foundation of FSC."  

Begin september publiceerde het Amerikaanse Bureau of International Labor Affairs (ILAB), onderdeel van het ministerie van Arbeid, een lijst van 122 producten uit 58 landen die mogelijk door middel van kinderarbeid of dwangarbeid worden geproduceerd. De Amerikaanse lijst is gebaseerd op onderzoek en literatuurstudie. De lijst geeft aan dat niet alle genoemde producten in de landen met kinderarbeid tot stand zijn gekomen, maar dat er aanwijzingen zijn dat kinderarbeid of gedwongen arbeid kan voorkomen bij de productie. De lijst geeft geen informatie over individuele bedrijven. Stop Kinderarbeid pleit voor een vergelijkbare lijst, toegespitst op de Nederlandse markt, die ieder jaar na gedegen onderzoek zou moeten worden gepubliceerd. Volgens Oonk zal de Nederlandse lijst worden aangevuld met producten die ons land importeert en die niet op de Amerikaanse lijst voorkomen.

P+ webtip: Rapport Amerikaanse Bureau of International Labor Affairs