Het project valt onder het Clean Development Mechanism van de Verenigde Naties en is onderdeel van het Kyoto-protocol. Dat komt er op neer dat rijke landen en bedrijven duurzame energieprojecten in ontwikkelingslanden financieren. De CO2-uitstoot die daarmee wordt vermeden, mogen de rijke landen inboeken als hun eigen CO2-reductie. Op die manier kunnen ze op een goedkope wijze voldoen aan hun Kyoto-verplichting. Naar verwachting gaat Luz Verde over een periode van tien jaar 7 miljoen ton CO2 besparen, en evenzoveel emissierechten opleveren.

"Luz Verde is een voorbeeld van topkwaliteit CDM, waarbij ook nog milieu en sociale belangen worden behartigd", meent Guido Dubbeld, directeur van Eneco Energy Trade, en op het eerste gezicht is daar geen speld tussen te krijgen. Bij nader inzien blijken vooral de bedrijven hun slag te slaan met de emissiehandel. De prijs waarvoor Eneco de emissierechten inkoopt, is niet bekend gemaakt, maar De Volkskrant weet van ingewijden dat die rond de 8 euro per emissierecht is. Mocht dat kloppen, dan kan Eneco daar flink op verdienen, aangezien de huidige marktprijs rond de 15 euro schommelt. Hibbert van ING zegt in de Volkskrant: "Volgens de Verenigde Naties is er 1.000 miljard dollar per jaar nodig om CO2 terug te dringen in de arme landen. Daarvan zou 85 procent uit de private sector moeten komen. Als daarvan, zoals dat met normale investeringen gaat, 70 procent door banken wordt gefinancierd, hebben we het dus over een totale klimaatmarkt voor de financiële sector van ruim 600 miljard dollar. Per jaar."

De Mexicanen zien van dat geld weinig van terug. Ze worden afgescheept met een fooi: ze krijgen eenmalig gratis lampen en gedurende de levensduur daarvan een lagere energierekening, and that's it. Het 'product' schone lucht dat zij bezitten is veel meer waard, maar wordt eenzijdig te gelde gemaakt door Philips, ING, Eneco en Cool nrg. De parallellen met andere grondstoffenmarkten dringen zich op.

Dat het ook anders kan, laat ICCO zien. Deze ontwikkelingsorganisatie investeert fors in de bouw van biogasinstallaties en LED-lampen voor de armsten in India en Afrika en incasseert de emissierechten die deze projecten opleveren. Het fundamentele verschil met Luz Verde is, dat ICCO de inkomsten van de verkoop van de emissierechten in Nederland terugsluist naar de Indiase en Afrikaanse huishoudens en hun organisaties, zodat het geld opnieuw geïnvesteerd kan worden in de lokale economie. Een vorm van gerechtigheid, want zij hebben niets bijgedragen aan het ontstaan van het klimaatprobleem. "In plaats van de op caritas stoelende ontwikkelingshulp komt er op deze manier een geldstroom op gang die is gebaseerd op business", zegt Gert de Gans van ICCO. Dat is geen winwinwin-, maar een winwinwinwin-situatie.

P+ webtip: Fair Climate FundP+ webtip: Artikel Van de Wiel over India