Drijvende kracht achter de omschakeling is drukker Dijkman Offset, die in april dit jaar als eerste krantendrukker in Nederland het chain of custody (CoC) FSC-certificaat behaalde. Dit certificaat garandeert dat een product met het FSC-logo daadwerkelijk uit een FSC-gecertificeerd bos komt, doordat het in de hele handelsketen apart is gehouden van overige producten, zowel administratief als fysiek. Dijkman belde zijn klanten, en het FD ging gemakkelijk ‘om’.

Er bestaan drie verschillende FSC-labels voor papier, met afnemende mate van invloed op het bosbeheer: FSC 100 procent, FSC Mixed Sources (waarop P+ wordt gedrukt) en FSC Recycled. Het FD heeft gekozen voor FSC Recycled. Dat betekent dat het papier is gemaakt van minimaal 85 procent post-consumer gerecycled materiaal en dat de rest bestaat uit pre-consumer gerecycled materiaal. In begrijpelijk Nederlands komt het er op neer dat het FD grotendeels wordt gedrukt op oudpapier en voor het overige uit hergebruikt (snij)afval van drukkerijen. De toegevoegde waarde van FSC is dat zowel drukker als krant nu zeker weten dat het papier uit deze mix bestaat en bijvoorbeeld niet, ongewild, grotendeels maagdelijk papier. “Ondersteunt het verantwoord gebruik van bosbouwproducten” is daarom de tekst die op het logo staat.

Maar tijdens de feestelijke bijeenkomst in De Kookfabriek in Den Haag richtte directeur Scott Poynton van TFT, een adviesbureau dat bos- en houtbedrijven helpt bij FSC-certificering, zijn pijlen op de controle op het chain of custody certificaat van FSC. Hij vindt die controle zwak. Volgens Poynton hoort een bedrijf vier weken van te voren dat het een controle kan verwachten. “Dat kun je vergelijken met de wetenschap dat je schoonmoeder op bezoek komt: je zorgt dat je huis er brandschoon uitziet.” Hij riep FSC op deze en andere uitdagingen kritisch onder ogen te durven zien. Directeur Bart van der Linden van FSC Nederland ondersteunde die oproep, mits de kritiek opbouwend is. P+ webtip: Het Financieele Dagblad