Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
04 januari 2010

Van Dieren: China haalt klimaatdoelstellingen toch wel

Van Dieren: “In Kopenhagen is een akkoord gesloten dat ten onrechte als een mislukking wordt beschouwd. Iedereen is teleurgesteld, omdat hooggespannen verwachtingen niet worden gehonoreerd. Mooie woorden over verregaande CO2-reducties, maar geen verdrag waarin deze kunnen worden afgedwongen.

In een toespraak tot een klimaatvergadering van de Club van Rome en GLOBE, de vereniging van parlementariërs uit de G8, januari 2009 in Londen, heeft Yvo de Boer, de secretaris generaal van ‘Kopenhagen’ over zijn droom van een New Green Deal verteld: financiële crisis en de klimaatsverandering nopen tot een historische omwenteling in de wereldeconomie. In mijn woorden: samenwerking neemt het over van concurrentie, overheid en bedrijfsleven herstellen samen economie en natuur, de marktideologen hebben  het nakijken. Als er duizenden miljarden uit de hoge hoed worden getoverd om corrupte financiële instellingen te redden, waarom dan niet voor de planeet zelf? Dat is niet ‘economisch’ , zoals de Wall Street Journal een half jaar geleden schreef. En om die stelling te ontdoen van zijn perversiteit wordt dus bedacht dat er geen klimaatsverandering bestaat.

Met het accepteren van de werkelijkheid maken zowel Amerika als China een ommezwaai van jewelste. Het is uit en over met het tijdperk van de ongebreidelde vernietiging van natuurlijke hulpbronnen en de aarde zelf, zo efficiënt georganiseerd door wat men vele decennia voor de economie heeft aangezien, ofwel volkshuishoudkunde, die het opbranden van het huis zelf als vooruitgang heeft verkondigd. En daarin nog bijna slaagde ook.

Het Kopenhagen akkoord bevestigt deze omwenteling. President Obama moet nu het thuisfront gaan uitleggen dat varianten van de New Green Deal onvermijdelijk zijn, vergelijkbaar met de ingrepen van zijn voorganger Roosevelt in 1933 met de New Deal, in 1942 met de Oorlogseconomie, en van Johnson die in 1964 met de Great Society de basis legde voor het fragiele Amerikaanse zorgstelsel. Van de agressieve krachten die Obama daarbij tegenkomt kunnen buitenstaanders zich bijna geen voorstelling maken. Het hart van de Amerikaanse retoriek klopt bij het sociaal Darwinisme van de vrije markt en het Verre Westen, de metafoor van de onbegrensde exploitatie van de natuur, bevochten door pionierende individualisten die geen overheidsbemoeienis dulden. Het geschreeuw uit die onbekende verten,
in duizenden radiotalkshows tegen Obama, tegen de VN, tegen China en tegen Kopenhagen is oorverdovend, en je siddert bij de haat en moordzucht, vaak ook nog eens racistisch getoonzet.

En China? Daar bestaat deze polarisatie niet, wel de noodzaak om een miljard mensen te eten te geven en een land te ontwikkelen dat nog maar kort geleden in Maoistische armoede leefde. Anders dan gedacht, bouwt China geen ouderwetse roetbakcentrales maar past het de nieuwste techniek toe, inclusief CO2 - afvang en opslag. Terwijl Amerika tot voor kort dacht dat energiebesparing niet loont, heeft China een enorme energie-technologische voorsprong genomen waarmee het ook de Amerikaanse markt zal pakken. De razende radioroepers hebben niet in de gaten dat het liederlijke “socialisme” technisch en economisch superieur is geworden aan het achterblijvende land van de Stars and Stripes. China kan zich permitteren weinig toe te geven en veel te eisen: het zal de doelstellingen toch wel halen, en ondertussen de onwilligen en onwetenden overspoelen met zonnecellen, intelligente “grids”, opslagsystemen, efficiency-besturing, enz. enz.

Het autoritaire ondemocratische China laat aldus een variant van de New Deal zien. Er is geen Wallstreet met hebzuchtige bankiers, geen neoconservatieve pseudo-theocratische Grand Old Party die nog droomt van de cowboy-economie. Beslissingen gaan razendsnel (men bouwt in 5 jaar tijd 100.000 windmolens in de Gobi-woestijn), en men kent er geen ideologische scheiding tussen markt en overheid.

Het Kopenhagen akkoord is een ceremoniële bevestiging van deze ontwikkeling, met de slimme Chinezen aan het stuur en een toch moedige Obama, die in het thuisland het neo-Romeinse imperium moet uitleggen dat het nog net niet te laat is voor het lot dat ooit het oude Rome heeft getroffen.”

Aldus Wouter van Dieren.P+ webtip: Inschrijven voor P+Live@Night