Skip to main content
P+ Logo
Best Practices voor een duurzame toekomst
27 maart 2010

Uitvinding: Chip maakt drinkwater van zeewater

Conventionele ontzoutingsinstallaties werken met membramen, waar zout water onder druk doorheen wordt geperst. Dit proces kost zoveel energie, dat er een hoop fantasie bij nodig is om tot een rendabele aanpak te komen. Als er geen oliebron in de buurt staat, zal er toch minstens een windpark of een zonnecellenpark nodig zijn. Aan het Amerikaanse Massachusetts Institute of Technology (MIT) heeft hoogleraar Jongyoon Han een geslaagde proef laten zien om zogenaamde "geconcentreerde polarisatie". Het principe: opgeladen ionen worden door een ionen-selecterend membraam gebracht. Wanneer het zoute water door het systeem gaat, worden zoutionen (maar ook cellen, virussen en micro-organismen) naar de zijkant geduwd. Wanneer dit zoutere water is gescheiden, blijft er alleen ontzout water over. Niet minder dan 99 procent van het zout werd zo door professor Han gescheiden. De energierekening lijkt gunstiger uit te gaan vallen dan die van grootschalige ontzoutingsinstallaties. Het grote voordeel lijkt vooral te zijn dat deze chiptechnologie kleine apparaten mogelijk maakt, die zelfs op batterijen kunnen lopen. Han: "De miniscule chip kan 10 microliter per minuut zout water ontzouten. Wanneer we duizenden of tienduizenden van deze hulpmiddelen op een plaat monteren, en parallel schakelen, kunnen we een stroom op gang brengen van 100 milliliter per minuut. Dat is vergelijkbaar met de huidige waterzuiveraars die je in huishoudens wel ziet. En het energiegebruik kunnen we omlaag brengen, wanneer we een apparaat ontwikkelen dat simpelweg gebruik maakt van de zwaartekracht."Het kan echter nog vele jaren duren voordat dit apparaat in de winkel te koop is en wij tijdens een strandwandeling langs de Noordzee gewoon ons eigen zeewater kunnen drinken.P+ webtip: Ontzoutingschip