Zo stopte ik onderweg naar Nijmegen al in Oosterbeek, om daar op het landgoed Mariëndaal het ontluikende beukenberceau te fotograferen. Niets zo prachtig als een haagbeuk die in het voorjaar ineens het bruine winterkleed afgooit, een paar weken volledig naakt staat en dan die prachtige lichtgroene twijgjes uitgooit. Alsof een grande dame in haar blootje gaat vissen, met zachte pluizige haakjes. Dit alles wist ik. Maar niet dat er een overdekte haag van 650 meter van bestond, al ruim anderhalve eeuw oud, bedoeld voor dames van de gegoede stand. Zij wilden in de zomers ook wel eens uit wandelen gaan, maar beslist niet in de zon lopen. Een bruine huid, dat was iets voor boeren. Zij wensten als teken van welvaart lijkbleek door het leven te gaan, en hadden dus een beschermend dak van zeven meter hoogte nodig. Prachtig verhaal. Zo staan er veel in dit boek: 250, om precies te zijn. Je realiseert je ineens de al eeuwenoude interactie tussen de Nederlanders en hun "brinkbomen", hun "vergaderlindes" en "eikenhaksels". Soms op een sprookjesachtig niveau, zoals kabouterbomen, met hele grote holtes waar een klein kind zich in kan verstoppen. Soms mystiek, zoals de madonna met kind die in katholieke streken in de stam van lindes verscheen. Soms boers, zoals de "dikkepikkebeuk" onder Tilburg: de prins Carnaval van ons nationale bomenbestand die in zijn groei een weidepaaltje opslokte dat nu als een fier opgeheven penis uit de dikke stam omhoog steekt. Er bestaat dus ook een boom met humor, die ons uitlacht.Is het een boek voor Treehuggers, dendrofielen, voor mensen als prinses Irene? Ik dacht het niet. De redactie houdt afstand. Beschrijft eigenlijk heel zakelijk de kap van de "helende den" in Overijssel aan wie geneeskrachtige gaven werden toegeschreven. Daar hield de overwegend zeer christelijke bevolking van Staphorst niet van. Het is de enige boom in het boek die alleen nog op archieffoto bestaat. De fotografie is sowieso instrumenteel, levert een bewijs, maar is niet artistiek. Daarom ligt het boek ook niet op mijn koffietafel, maar op de autostoel naast me. Die "dikkepikkebeuk" van vijftien meter hoogte, die wil ik nog wel eens in het echt zien.P+ webtip: Bijzondere bomen in Nederland