De aantasting van de biodiversiteit op aarde is gigantisch. De vis raakt op, het bos verdwijnt, de bodem raakt onvruchtbaar, soorten verdwijnen. Dat kan leiden tot "nieuwe en hardnekkige instabiliteit", schreef Alders onlangs in Trouw, want biodiversiteit is "de basis onder onze voedselvoorziening, levert grondstoffen voor onze industrie en speelt een cruciale rol in de regulering van ons klimaat." Behoud van biodiversiteit is dus "van levensbelang". Alders pleit daarom voor een "actieve groene industriepolitiek" met flinke investeringen in onderwijs, onderzoek en innovatie. Zodat we een economie krijgen die duurzaam gebruik maakt van vernieuwbare hulpbronnen en afkickt van fossiele grondstoffen. En daarvoor is vooral een overheid nodig met "visie op het cruciale belang van milieu en natuur voor onze economie."Tijdens het debat in Felix Meritis zegt Jan Ernst de Groot, managing director van KLM en tevens lid van de Taskforce Biodiversiteit, dat er twee dingen nodig zijn om bedrijven aan te zetten tot het verduurzamen van productieprocessen: klanten die om duurzame producten en diensten vragen en politieke helderheid op lange termijn, "want een vliegtuig gaat toch al gauw vijf kabinetten mee. We willen dus weten wat ons te wachten staat."De aanwezige vertegenwoordigers van de politieke partijen kunnen hem die helderheid niet geven. Volgens Liesbeth van Tongeren, tot voor kort directeur bij Greenpeace Nederland en nu zesde op de lijst van GroenLinks, komt dat doordat de politieke partijen het in theorie allemaal met elkaar eens zijn, maar op een iets dieper niveau niet. Ze onderstreept dat door flink uit te halen naar het bedrijfsleven. "Prachtig, al die goeie bedrijven als Gulpener, maar er gaat vooral heel veel mis."
Ze noemt de enorme lobby van bedrijven tegen het chemische stoffenbeleid (REACH) van de Europese Unie. Esther Ouwehand (nummer twee bij de Partij voor de Dieren) wijst op greenwashing in de soja-sector: dezelfde bedrijven die zich in de Round Table on Responsible Soy inzetten voor verantwoorde soja produceren genetisch gemanipuleerde soja en kappen het regenwoud. "De overheid moet dus strenge normen stellen." De vertegenwoordigster van het CDA (34 op de lijst) ziet juist niks in "dood reguleren" maar wil doelen formuleren "waar we willen uitkomen". Maas Goote, nummer 14 op de D66-lijst, pleit ervoor een "gereedschapskist te vullen met instrumenten om het Biodiversiteitsverdrag te kunnen uitvoeren." Hij verwijst naar het REDD-initiatief om te betalen voor het laten staan van bossen. Een rijksambtenaar in het publiek brengt de politici terug bij de kernvraag: hebben ze een integrale visie op het feit dat nu al tweederde van de beschikbare landbouwgrond in gebruik is en de verwachting dat de wereldbevolking nog toeneemt met circa 2,5 miljard mensen tot 2050? Het antwoord van Ouwehand, waarvoor ze veel applaus oogst: afschaffen van de intensieve veehouderij en stoppen met het consumeren van dierlijke eiwitten. Hans Alders ziet niks in middelvoorschriften. "Die zijn de dood in de pot en remmen de innovatie." Veel meer heil ziet hij in doelschriften, zodat bedrijven die willen verduurzamen aan de slag kunnen. In een gloedvol betoog wijst hij erop dat in het debat niet voorbij gegaan mag worden aan feit dat nu al 1 miljard mensen in ontwikkelingslanden honger lijden en dat er in de toekomst veel meer monden te voeden zijn. "Als we dat niet doen voeren we symboolpolitiek." P+ webtip: Global Diversity Outlook