Een gunstige uitzondering in de goudsector is het project Oro Verde (Groen Goud), in de Colombiaanse gemeente Choco. Daar graven de gouddelvers sinds 1997 kunstmatige kanalen en dammen om het goud dat in de bodem zit te scheiden van steentjes, zand en aarde. Er blijft een met goud verrijkt fijn grind over dat met de hand wordt gezeefd totdat het pure goud overblijft. Het is zwaar werk maar er wordt geen gebruik gemaakt van chemicaliën. De eisen voor certificering van Oro Verde zijn voldoen aan het certificatieschema gouden sieraden van stichting Milieukeur. Probleem is dat de goudproductie van Oro Verde weinig voorstelt: het project produceert jaarlijks ongeveer 15 kilo, ofwel 0,0006 procent van de totale wereldproductie. Solidaridad wil samen met de Alliance for Responsible Mining en de Fair Trade Labelling Organisation (FLO) de duurzame goudproductie binnen vijftien jaar opkrikken tot 25 duizend kilo: 1 procent van de wereldgoudproductie. De goudzoekers die volgens de principes van deze organisaties werken krijgen 10 procent bovenop de wereldmarktprijs als hun arbeidsomstandigheden in orde zijn en nog eens 15 procent extra als ze geen kwik gebruiken. Volgens Solidaridad wordt 80 procent van het goud gewonnen door grootschalige mijnbouw met behulp van het giftige cyanide. Cyanide lekt weg naar grondwater en rivieren en vervuilt uiteindelijk de zee. Ook lokale landbouw en bossen zijn vaak de dupe. Als de mijn is uitgeput is de leefomgeving van de oorspronkelijke bewoners vervuild. Wereldwijd wordt 20 procent van het goud gewonnen door ongeveer 13 miljoen kleinschalige mijnbouwers, in de meeste gevallen met het gebruik van kwik. Hun werk is ongezond en gevaarlijk. En omdat ze vaak illegaal werken krijgen ze geen eerlijke prijs voor hun goud. Nederland telt één sieradenmaker die met goud uit Oro Verde werkt: Flamingo uit Nieuwegein. De gouden sieraden van Flamingo zijn 15 procent duurder dan de gangbare. P+ webtip: Op weg naar goed goud