Tijdens het debat Global Business, Global Rights in De Balie werd duidelijk dat ook bedrijven vaak geen idee hebben met welke toeleveranciers zij zaken doen. Meestal kennen ze alleen hun directe toeleveranciers en is onbekend met wie die zaken doen. Een vertegenwoordiger van het modemerk H&M gaf dit in een videoboodschap volmondig toe. Ook werd duidelijk dat benadeelde organisaties of burgers die bedrijven juridisch willen aanpakken, vaak terechtkomen in een moeras van BVs en andere juridische constructies en dat het moederbedrijf zijn handen in onschuld kan wassen. Dit speelt bijvoorbeeld bij de rechtszaak die Milieudefensie en een aantal Nigerianen hebben aangespannen tegen Shell, zo stelde Geert Ritsema van Milieudefensie. Een derde wens van de ECCJ is toegang tot de rechtspraak in de EU voor burgers buiten de EU die lijden onder activiteiten van de Europese bedrijven. Een rechtsgang kost veel geld. Daarnaast bestaat altijd het risico dat de zaak wordt verloren en de verliezende partij de proceskosten moet betalen. Een rechtsbijstandfonds, waarin multinationale ondernemingen geld storten, zou de gang naar de rechter kunnen vergemakkelijken.De ECCJ voert de druk op, omdat de Europese Commissie werkt aan nieuwe regelgeving. Volgens Ruth Casals, coördinator van de ECCJ, is "na een paar jaar die gekarakteriseerd worden door gebrek aan beleidsinitiatief (...) nu het goede moment voor de EU om verder te gaan met de politieke beleidsvorming om de aansprakelijkheid van Europese bedrijven te verbeteren."P+ webtip: Corporate Justice