Foto: N/a’an ku sê Wildlife SanctuaryAan de andere kant weet Van Gijn uit haar jarenlange ervaring in het bedrijfsleven dat bedrijven best wat willen bijdragen aan een betere wereld, maar niet goed weten hoe. Bovendien hebben ze vaak moeite om voldoende draagkracht te vinden binnen het bedrijf. "Het creëren van draagvlak bij alle stakeholders, zowel intern als extern, is een van de moeilijkste aspecten van het opstellen van een MVO-beleid."
En precies daar komt "matchmaker" Van Gijn kijken. Haar belangrijkste taak: bedrijven en natuurbeschermingsorganisaties aan elkaar koppelen.
Bedrijven die met Van Gijn in zee gaan, kunnen op allerlei manieren een natuurorganisatie sponsoren, variërend van het aanschaffen van een halsband voorzien van radiozender voor een opnieuw vrijgelaten cheeta (waarbij je als bedrijf via de site en GPS data op de hoogte wordt gehouden van je eigen "Foster Parents" dier) tot het kopen van een stuk regenwoud voor het behoud van de jaguar.
En heeft een deel van het bedrijf nog zo zijn twijfels bij het sponsoren van een stuk natuur, dan organiseert Van Gijn maar al te graag een bedrijfsreis voor ze: "Pas als je mensen de kracht van de natuur van dichtbij kan laten ervaren, weten ze waar ze het voor doen." Als je oog in oog staat met een imposante berggorilla krijgt een programma als REDD dat bedoeld is om ontbossing tegen te gaan ineens betekenis. Hetzelfde geldt voor een translocatie (een verhuizing naar een ander park) van olifanten: "Als je verantwoordelijk bent voor het omhoog houden van een olifantenslurf zodat de verdoofde olifant in kwestie vrij kan ademen, gaat zelfs de meest nuchtere econoom om."
En natuurlijk is niet alleen een eventuele sponsoring het einddoel: "Als je tijdens een reis een orang-oetan van boom tot boom hebt zien zwieren in de vrije natuur, dan denk je de volgende keer wel anders na over duurzame palmolie of een FSC-certificaat."
Van Gijn barst van de ideeën: "Wij hebben wereldwijd honderd projecten zitten die we graag aan een bedrijf zouden willen koppelen." Zo zou ze graag een keer een reis naar een van de poolgebieden opzetten voor beleidsmakers van oliemaatschappijen en overheden: "Op het moment dat zij dat ongerepte, witte, fragiele ecosysteem zelf kunnen ervaren, weet ik zeker dat ze in het vervolg meer moeite hebben met de beslissing over het al dan niet boren naar olie in deze extreem kwetsbare regionen."
Er zijn voorbeelden genoeg van het bewijs dat zulke reizen helpen, vindt Van Gijn. Neem nou de oprichter van het outdoor-merk The North Face die als enige particulier ter wereld al 8100 km2 aan ongerepte natuur heeft behouden in Zuid-Amerika of een Leonardo DiCaprio, die zich hard maakt tegen het uitsterven van de tijger: "Die hebben met hun eigen ogen kunnen zien wat er aan schortte, die zijn geraakt door iets." Hetzelfde geldt hier in Nederland voor een Paul Fentener van Vlissingen die er met zijn stichting African Parks Network voor zorgde dat verwaarloosde natuurparken in Afrika nu beter beheerd worden: "Dat deed hij puur vanuit zijn eigen beleving in Afrika."
Je kunt als bedrijf eigenlijk niet meer om de P van Planet heen, vindt van Gijn: "Het WNF waarschuwde ons onlangs in het Living Planet report 2010 dat als er niets verandert, we in 2050 bijna drie planeten nodig hebben om in onze consumptie te voorzien."
Van Gijn ziet dat bedrijven die natuurbescherming willen inzetten bij hun MVO-beleid, zo hun twijfels hebben bij kleinere natuurbeschermingsorganisaties: "Dat zijn vaak organisaties die vol met ideeën zitten en hun werk heel goed doen, maar niet goed weten hoe ze naar buiten moeten treden. Een bedrijf wil natuurlijk alleen zijn naam verbinden aan een organisatie die ook goed bekend staat. Van WNF wil iedereen wel partner worden."
Van Gijn kan beide kanten daarbij helpen: "Ik geef ze beiden een gezicht: voor de natuurbeschermingsorganisaties is dat bekendheid geven aan het werk wat ze doen, voor bedrijven is dat hun MVO-beleid."
P+ webtip: All for Nature
P+ webtip: Saadani Elephant Project YouTube