Scharmer over de eerste conclusie: "Als het gaat over de relatie van de mens tot de natuur, moet je vaststellen dat we nu elk jaar 1,4 aarde verbruiken. We teren zwaar in op de natuurlijk kapitaal, we maken meer op dan we teruggeven. Erosie van de bodem is het gevolg en ook het verdwijnen van soorten."Over de tweede: "Er zijn op deze aarde 1 miljard mensen die honger hebben. Op deze planeet bezit 1 procent van de bevolking 40 procent van de aardse eigendommen. Andersom: 50 procent van de armsten bezit niet meer dan 1 procent van de aardse bezittingen. Deze verhoudingen zorgen voor een sociale polarisatie, voor een cultuur die gevoed wordt door het aanscherpen van tegenstellingen, goed en kwaad. De dieperliggende oorzaak is het geweld dat wij elkaar aandoen."De derde observatie die Scharmer doet, noemt hij het "Self and Self": "Dat is datgene dat mensen zichzelf aandoen. Denk aan keuzes op het gebied van scholing, consumptie, het denken over toekomstverwachtingen, wat er zou kunnen gebeuren. Dan constateer je in het westen een situatie van consumentisme, van een duurzaamheidscrisis in het persoonlijke vlak."Volgens Scharmer moeten de werkelijke wensen van de bevolking worden gerealiseerd. Zelfs onze westerse democratie is in wezen niet democratisch volgens de in Amerika aan het MIT verbonden Duitser. "In de VS kun je de verkiezingswinst uitrekenen. Een dollar levert een stem op." Hij denkt de laatste tijd veelna over de vraag hoe er in het onderwijs een omkering tot stand kan komen. Scharmer: "Het hele onderwijs is gericht op het leren uit het verleden. Dan kijk je dus altijd achteruit en loop je op de werkelijke ontwikkelingen achter. Het educatieve systeem zou daarom gericht moeten zijn op de werkelijke bronnen van onze collectieve bewustzijn. We moeten gaan leren door onmiddelijke reflectie op de werkelijke ervaring. Door een handeling te leren observeren en de uitkomst te reflecteren, kun je plannen en handelen. Dan is het ook mogelijk om te leren van nabije toekomst. Leren gaat niet over het vullen van een vat met kennis, maar het doen ontbranden van een vlam. En die vlam is de diepste menselijkheid in ons, die we al bij ons hebben wanneer we geboren worden."Scharmer lichtte vervolgens een zeer uitgewerkte versie van zijn U-model toe, waarbij mensen door fases van zelfverwerkelijking heen gaan, om diepgaande inzichten praktisch te maken. In Nederland zouden al zeker honderd trainers en docenten van deze methodiek gebruik maken.P+ webtip: Alia InstituteP+ webtip 2: Video Otto Scharmer

P+ webtip 3: Toolbox van Scharmer