De wereld werkt aan een internationale conventie tegen geweld. Vooral vrouwen zullen veiliger zijn op hun werk, wanneer de International Labour Organisation (ILO) van de VN in Genève in juni tot een besluit komt, dat dan gedragen wordt door regeringen, werkgevers- en werknemersorganisaties. Discussie gaat nog over de vraag hoe ver de bescherming van deze conventie moet gaan. Wordt ook het woon- werkverkeer in de tekst opgenomen? Of geweld in de huiselijke sfeer, waardoor veel werkuren verloren gaan? #MeToo gaat niet alleen beroemdheden aan.

Over deze ontwikkeling gaat de P+ Special van deze week, in samenwerking met Mondiaal FNV. 

Deze aan de FNV verbonden organisatie brengt praktijkervaringen in, zoals het inrichting van een genderdesk in bedrijven. Hier kunnen vrouwen die bijvoorbeeld slachtoffer zijn geworden van geweld tegen vrouwen op hun werk terecht met hun klacht. “In fabrieken met een genderdeskkomt geweld en seksuele intimidatie nu een stuk minder vaak voor”, is de ervaring van Mondiaal FNV.

‘Iedereen moet zich veilig voelen op de werkvloer, ongeacht leeftijd, afkomst, gender of seksualiteit’, zo luidt het statement van Mondiaal FNV. Daarom lobbyt de organisatie al enige jaren bij de ILO voor een wereldwijde aanpak.

Wereldwijd heeft 35 procent van alle vrouwen boven de vijftien jaar te maken met seksueel geweld op de werkplek, zo blijkt uit onderzoek van de internationale vakbeweging ITUC. Het is de meest getolereerde vorm van schending van arbeidsrechten, concludeert de ITUC. Ook één op de drie vrouwen in Nederland komt in aanraking met seksueel geweld op het werk. Door de #MeToo-discussie is dit probleem aan de oppervlakte gekomen, maar de beoogde ILO-conventie gaat verder. Die omvat al het geweld op de werkplek, dus ook dat tegen beroepsgroepen als ambulancemedewerkers en conducteurs.

Bindende internationale regelgeving maakt geweld en intimidatie op de werkvloer zichtbaar, aanwijsbaar, en: vervolgbaar

Geweld en intimidatie veroorzaakt fysieke, psychische, sociale en financiële schade. Het leidt in extreme gevallen tot moord en zelfdoding, zo stelt Mondiaal FNV in de brochure ‘Geweld werkt niet: werknemers wereldwijd steunen ILO-verdrag’. De uitgave bundelt tal van ervaringsverhalen. In groter verband draagt agressie bij aan gender-ongelijkheid en kost het ondernemingen miljarden aan verloren arbeidsuren, salaris voor vervangend personeel en verlies van productiviteit en reputatie. Slachtoffers hebben vaak moeite erover te praten. Ze zijn bang voor hun baan, voelen schaamte en schuld en weten niet dat er wetten en regels bestaan die hen zouden moeten beschermen. Ze weten wèl dat daders vaak niet worden bestraft. 
 

Een conventie van de ILO kan ook verbetering brengen in landen waar de textielsector is neergestreken, altijd op zoek naar de goedkoopste arbeiders. “In de kledingsector in Ethiopië komt intimidatie op de werkvloer veelvuldig voor”, zegt Paule France Ndessomin, secretaris van de sub-Sahara-regio van IndustriALL, een wereldwijde sectorbond die onder meer alle textielwerknemers verenigt.Midden maart van dit jaargingen duizenden textiel- en kledingarbeiders in Hawassa, het grootste industriële park van Ethiopië, in staking. Ze eisten onder meer maatregelen tegen seksuele intimidatie. Het was een opvallend krachtig signaal van vrouwen die in dit land nog steeds als tweederangsburgers worden beschouwd.

Download P+ Special over de ILO Conventie voor een veilige werkplek.

Tekst: Astid van Unen