In tijden van crisis verrichten gewone mensen uitzonderlijke daden. Het initiatief ‘Gewoon mensen’ is daar het levende bewijs van. Dit door studenten opgezette digitale prikbord verbindt mensen met een hulpvraag aan mensen die hen belangeloos willen helpen. Het platform verbindt daarbij niet alleen vraag en aanbod met elkaar, maar ook ondernemerschap met een stukje medemenselijkheid. 

De website gewoonmensen.nl is opgezet door de studenten Jasper Veen, Naut van Teeseling, Thijs de Jongh en Amber Nagelhout. Wat begon met een WhatsApp-bericht van Van Teeseling, is inmiddels uitgegroeid tot een landelijk platform waar meer dan 40 duizend Nederlanders hun hulp op aanbieden. Of dat nou is om de hond uit te laten, boodschappen te verzorgen of op de kinderen te passen. Veen vertelt samen met Simonette Verwoest, de beschermengel van het initiatief, hoe ‘Gewoon mensen’ is begonnen en gegroeid en wat ze er op de korte én lange termijn mee hopen te bereiken.  
Veen volgt de master Space Exploration en heeft zijn laatste tentamen net achter de kiezen. En dat komt mooi uit, want nu kan hij zich volledig storten op de verdere ontwikkeling van het initiatief. De afgelopen weken zijn voor hem een ware achtbaan geweest. “Er is in de tussentijd zoveel gebeurd, zoveel ups en downs, dat ik niet kan geloven dat we pas een maand verder zijn”, vertelt de student geanimeerd. 

De achtbaanrit komt kort samengevat op het volgende neer: donderdag 12 maart wordt bekend gemaakt dat de universiteiten dichtgaan, vrijdag stuurt Van Teeseling naar al zijn medestudenten een oproep via WhatsApp om hulp te bieden waar nodig. Diezelfde avond zitten de vier studenten in een Skype-call om het idee verder uit te werken en de dag erop ging de website live. Dezelfde dag is Van Teeseling op de radio te horen en sindsdien gaat alles in sneltreinvaart voor de studenten. “Binnen de kortste keren hadden we 20 duizend aanmeldingen!” 

Terwijl de trein doordendert, stappen er steeds meer mensen op. Simonette Verwoest is bij de eerste halte aangehaakt. Terwijl zij het idee had voor een soortgelijk initiatief en in gesprek was met het Rode Kruis, de GGD en het Ministerie van Volksgezondheid, kwam ‘Gewoon mensen’ al online. “Dat was precies hoe ik het voor ogen had. Alleen hebben zij nog sneller gehandeld, dus sloot ik mij bij hen aan.”

Verwoest ziet ‘haar’ studenten als enthousiaste jonge honden. Als enige niet-student in de roedel bracht zij de nodige marketingervaring, kennis en een breed netwerk met zich mee. In combinatie met het onbevangen enthousiasme van de studenten leidt dat soms tot prikkelende discussies. Zo moest Verwoest haar beste argumenten van stal halen om de studenten te overtuigen van een samenwerking met Facebook. “Dat vonden ze eerst te commercieel, maar inmiddels snappen ze dat we via dit medium een community kunnen opbouwen om onze doelgroep te bereiken.” Inmiddels wordt Verwoest gezien als de beschermengel van het project die de focus van het initiatief waarborgt en de jonge honden in het gareel houdt. “Dan klink ik soms een beetje als een oude tut, maar dat kunnen ze ook wel weer waarderen”, vertelt ze lachend. 
Verwoest leert andersom ook de nodige lessen van de studenten, zoals ‘niet denken, maar doen’. Deze werkwijze heeft het initiatief volgens Veen veel opgeleverd. “Doordat wij de eerste waren met dit concept kwamen we direct op de radio, mochten we aanschuiven bij Jinek en werden we genoemd bij Hart van Nederland. Ook noemde mijn persoonlijke held Rutger Bregman ons bij de DWDD. Zo kregen we steeds meer aandacht en konden we verder groeien. Daarmee groeide ook het besef dat wij echt een positieve bijdrage kunnen leveren in deze nare crisistijd.”

Op dit moment zijn er zo’n negenhonderd mensen geholpen via de website. Een relatief laag cijfer voor het aantal mensen dat hulp aanbiedt. “De kwetsbare groep van hulpbehoevenden is soms moeilijk te bereiken doordat ze minder digitaal aanwezig zijn”, stelt Veen. Daarom zijn ze volgens Verwoest nu op alle fronten bezig om de hulpbehoevenden te bereiken. “We proberen hen vooral via lokale en regionale media te bereiken, we zijn bezig met een tv- en radiocommercial en willen een gratis 0800-nummer opzetten.” En ook organisaties mogen om hulp vragen. “Zo hebben we Ziekenhuis Rivierenland aan studenten met een geneeskunde achtergrond kunnen koppelen. En voor het VUmc hebben we kinderopvang geregeld voor de medewerkers”, vertelt Verwoest. 

Door de snelheid van de achtbaanrit en alle loops onderweg, is het makkelijk om soms het overzicht te verliezen. Maar de reacties van geholpen mensen houden de initiatiefnemers met beide benen op de grond. Zo maakt Veen uit eerste hand mee wat de impact is van Gewoon mensen. “Ik ben gekoppeld aan een mevrouw in de buurt die aan het revalideren is van een ongeluk. Met haar ga ik af en toe wandelen en ik doe boodschappen voor haar. Dan merk je uit eigen hand hoe goed het voelt om een positieve bijdrage te leveren in deze tijd”, vertelt hij. 

Hoe ziet Veen de toekomst van dit naar eigen zeggen “uit de hand gelopen project”? “Momenteel is ons doel heel concreet: zoveel mogelijk mensen met een hulpvraag helpen. Maar het overkoepelende doel is om twee drempels te verlagen, namelijk het vragen om hulp en het bieden van hulp. Het zou toch mooi zijn als we deze drempels ook na deze donkere dagen blijvend kunnen verlagen. En het zou helemaal gaaf zijn als ons platform dan kan blijven voortbestaan.”

Website Gewoonmensen 

Tekst: Mandy Kraakman